Participèron au cors dau 10 de novembre 11 sòcis : Crestian, Joan-Pèire, Marido e Rogier, Jennifer. Crestiana, Jouseta, Quiquí, Françon, Choaseta e Gerald,
Lo cors venent serà lo 17 de novembre a 6 oras e mieja dau sera.
– Que de nòu ?
Jennifer : Per pas èstre trista en causa dau confinament, pròvi d’èstre ocupada e de tenir lo ligament embé la familha e lu amics.
Corri una ora lo mècres, lo vendres e lo diménegue.
Regarji la television. Telefòni ai amics. Liegi de libres. Prepari li leçons per l’escòla. Fau de coïna. E fau de visiò embé ma neça de doi ans. Li liegi de libres, li canti de cançons e li empari un pauc de niçard.
– Coma lo diètz en niçard : Il diffusa bruyamment les idées libérales les plus généreuses et les plus hardies.
Espandissèt embé fracàs li ideas liberali li mai generoï e li mai ardidi/avançadi.
– Dictada (pichina) : Siam tornats dau nòstre viatge en Egipte, lo segond despí dotze ans, li nòstri impressions son positivi, gaire de toristas europencs, mas de toristas egipcians viatjant embé de comitats d’empresas, un pròpi bòn aculhiment (Que de nòu ? Choaseta CLEMENT dins Ribon-Ribanha lo retorn pàgina 67)
– De que vos fa pensar l’auton ? (sason, fruchas, colors, vendemias, bolets….)
JPB : Auton malaut
Lo nòstre auton es malaut
Malaut en li carrieras, a mes la màsquera,
Es embarrat, sòrte pas plus gaire.
Aspera lo metge dei sasons que tarda de venir.
Paure auton !
Ti pòdes faire una fora de castanhas,
agachar lu esparviers dins lo ciel,
audir lo bram dei cerfs, ren li farà.
L’invern vendrà e t’emporterà.
E pura t’aimi,
aimi lo remon de novembre,
quora li fuelhas remolinan denant de si corcar per sòl,
aimi lo vent e la gaudina que si ploran en li brancas
e ieu au mitan que camini pens descauç. (lo 9 de novembre dau 2020)
Guiu RAMI nos a mandat tanben un texte :
Es totjorn aquí…..
La nebla diafana d’autona envolopa lei còlas ,
Mascats, lei pichons endraian lo camin de l’escòla .
Un pauc mòrnes de pus veire lei labras dau professor ,
Son gaujós, maugrat tot de si retrobar dins lei corredors .
Fau faire mèfi perquè es totjorn aicí, ailà ,
Aqueu enemic que si ve pas mas nos gasta la vida .
Lo monde sòrton, lo mai sovent, fan mai d’un quilomètre,
S’en garçan coma d’una figa, cercan d’èstre alegres….
Si pòu pas boscar ,fins de culhir lei berigolas ,
Daumatge, aquest an, auriam poscut lei vendre a la candèla !
Un cop de mai, cervis, reinards,taissons ocupan lo terraire ,
Apasimats, venon agachar e destorbar lei cercaires .
Nostrei politics ,preocupats, an de pan sus la canissa ,
Coma faire per salhir correctament d’aquesta melissa ?…
Dau tèmps que Marta filava, aurián esperat que la pandemia
S’arestèsse soleta ambè de cortègis, romavatges, preguieras……
Encuei, lei saberuts, coma lei cats ,retomban totjorn sus sei patas,
Quauquei mes e troban un vaccin, es una vertadiera viroleta !!!!
Papà Novè, lèst a despartir lei presents es angustiat ,
Anar d’en pertot ,percórrer lo monde e pas s’empestar ? !
De tot biais,faudra viure ambè aqueu estament ,
Es enfectant coma lei tavans, mas podem faire autrament ?
Totei lei jorns es pas Calènas, benlèu ,anarem si pilhar una pèu ,
Bessai, rirem que d’una gauta, mai de si retrobar, coma serà bèu !
Crestian : Per un Niçard coma ieu, l’auton es cad’an lo retorn dei forestiers dins li sieu regions. Après lo bosin de l’estiu la rentrada dei escòlans, l’auton arriba, plan planin, embé lo cortege de colors, d’odors, de caminadas en la gaudina, de bolets plen lo cavanhòu, talament que non sabi de que ne’n faire.
Dins la pitafiga la lenha es recampada, e l’escaufa-pansa augura quauqui seradas ‘mé la guitara e li cancons . Adaise lu jorns s’escorchan e l’invern s’avesina.
Marie-Do : L’auton es la sason dei colors cambiants dins la natura. Quora camini dins la montanha, lu aubres denant de perdre li fuèlhas si paran de colors cauds : de jaune aur, d’orange, de marron, lo paisatge si transforma en un tableau impressionista, embé de tacas que si mesclan. Lu plus bèlhs : lu mèles ai agulhas doci semblan acendre la montanha. Mas malarosament en auton lu jorns diminuisson, la nuech arriba mai vito.
Jennifer : L’autoun es la mieu sason preferida. Bessai, es perqué siáu naissuda en otòbre doncas en auton. Mi plas de veire lu chanjaments de colors sus lu aubres (aqueli varietats de roge, jaune, aurange, marron) e li fuelhas que calan per sòl. Mi plas de culhir li castanhas en tèrra.
Mi plas finda de manjar li fruchas de l’auton (lo raïm, li figas, li peras, li castanhas) e de coïnar de recetas embé la cogorda (de pastissons, de tians, de tartas.)
