Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e tres ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica, dau 06 de febrier de 2021 en lenga nòsta per l’Agachaire
Santa Eugenia
De santas d’aqueu nom, n’avem mai que d’una, mai aquela que marca per encuei mon cartabèu es aqueu d’una religiosa naissuda a Lilla en 1825, qu’aviá fondat sa congregacion : les Auxiliatritz dau Purgatòri.
Aqueu Purgatòri la tafuret tre son joine temps. Un jorn, pichoneta, que corriá a l’après de parpalhons ambé ses companhas, s’aplantet tot d’un temps. Estonadas, ses amiguetas se recampèron a son entorn se demandent ben lo perqué d’aquò d’aquí. Ela li faguet alora : « Sabètz pas en de qué penso ? Digatz-me, s’una de nautres èra dins una preson de fuec, e que posquessiam li ne’n far sortir ren qu’en diguent un mot, o auriam lèu agut fach, parai ? » Ses amigas se regardavon, se demandent quunt afaire èra aquò. Mai ela reprenguet : « Pasmens, lo Purgatòri es aquò, que les armas l’i son en preson ; mai lo bòn Dieu, que les tèn embarradas, vòu just que diguessiam una preguiera per lei far sortir, mai nautres o fem pas. » E aquò dich, partet mai a l’après de ses parpalhons…
Un autre còp, pichòta encara, que sa serviciala la penchenava e li adobava les peus dau biais complicat de la mòda dau temps, Eugenia, tant l’afaire la fastigava, se botet a plorar en silenci. La bòna li faguet : « Vos ai fach mau ? » « Nani, encar un pauc ! Es per les armas dau Purgatòri… »
Coma vesètz, sa vocacion fuguet pas des tardieras…
Jean Yves ROYER