Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a tretze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 19 juin 2010 en lenga nòsta.
S’es passat un 19 de junh
Per l’Agachaire
Se tot lo monde an en tèsta la data dau 18 de junh, penso pas qu’aquela de l’endeman siegue autant conoissuda. Es pasmens una dei datas importantas de nòsta istòria mai, maugrat sei 220 printemps just aquesta annada, degun sembla de tròp vouguer la celebrar… Mai ei benlèu una idèia que me fau ?
Adonc, lo 19 de junh de 1790, l’Assemblada nacionala votava l’abolicion de la noblessa, de ses títols, òrdres de chivalariá, liuradas, bandièras, decoracions e autres pijoniers… Mai ce qu’anava èsser una dei gròssei victimas d’aqueu decrèt, fuguèron les armariás, e pus generalament tot ce qu’èra sentit coma marca de feodalitat.
Pasmens, aquí, lei revolucionaris s’engarçavon un pauc. A l’epòca, una bòna mitat des armas, escuts ò blasons èron pas portats per de nòbles, mai per d’institucions ò de simples ciutadans : comunas ò comerciants èron lei mai blasonats…
Me diretz, faliá luchar còntra un simbèu de l’inegalitat. Lo problèma es qu’aquela aviá encar ses pus bèus jorns davant ela, e la ierarquia dei fortunas, sembla ben que l’avèm encara en fàcia, e benlèu davant nautrei mai que non pas darrier…