Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins “La Provence”, edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e sèt ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca ! Cronica dau 4 de mai de 2025 en lenga nòsta per l’Agachaire
Dires ninòis (8)
Ne’n vau arrestar ambé la tiera de provèrbis, emai d’expressions
qu’aprenguèro de pichòt, que n’i auriá puei un brave molon.
Citarai pasmens de dires basats sus de juecs de mots. Ma grand
n’aviá un pareu en francés, que m’explicava mai
m’impressionavon gaire, que les trobavo un pauc nècis. Coma
aqueu de la borgesa que demandava a sa serviciala : « Marie,
montez des cendres et descendez mon thé », que de’n promier, a
l’aurelha, èra entendut coma « montez descendre et descendez
monter. » De realisar aquò, me semblava completament
desprovesit d’interèst.
Mai èra pas lo cas d’una formula provençala, que d’abòrd me
pareissiá coma una seguida de sons sensa la mendra
significacion. Èra constituïda subretot d’una seguida de
consonantas e de la letra « a ». Entendiáu « Untatarataparapa,
untapataratapara… » Puei ma grand m’expliquet que s’un tap èra
tarat, podriá pas tapar una botelha, mai s’èra pas tarat, aquí
tapariá. Autrament dich (ò puslèu autrament escrich) : « Un tap
tarat taparà pas, un tap pas tarat taparà… » Aquò prononciat
ambé lo « r » intervocalic, qu’aicí sembla quasiment un « l »,
donava una mena de rotlament de tamborn, qu’èro tot fier de
l’explicar, un còp que o sachèro refaire ieu pereu. L’escomessa
d’aquela performància faguet que l’i capitèro lèu ; emai a la redire
coma faliá, en doas segondas !
(De seguir)
Jean Yves ROYER