Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de tretze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 18 septembre 2010 en lenga nòsta.
Mistral e lei Boumians
Per l’Agachaire
Lei Jornadas patrimonialas annadieras estent ara a son cimèu, rapelarai encar un còp que lo promier de totei nòstes patrimònis, e lo mai amenaçat, ei la lenga nòsta. Un còp de mai, saludarai nòste pus grand escrivan, Mistral e, a l’asard, dirai dos mots de la plaça que tènon lei Boumians dins son òbra…
D’abòrd avètz benlèu en tèsta son curiós racònte dau Plantier, quand nos parla d’aqueu Frederic que, de pichòt qu’èra, lo jorn que talhet l’escòla, tres Boumians lo faguèron manjar.
Mai es que vos siatz agut avisat que, emai siegue pas tròp lo dich, l’amorós de « Mirèio », Vincènt, n’èra un pereu ? Sabètz qu’èra lo fiu d’un panieraire,
De mas en mas, e pedassavo
Li canestello routo e li panié trauca. »
Sa tèsta lo mòstra un pauc mai :
Se voulès… mai terro negreto
Adus toujour bono seisseto,
E sort di rasin negre un vin que fai trepa. »
Mai ei la maire de Mirèlha que manja lo morsèu quand lo li refusa :
‘Mé toun quinau courre pèr orto !
Sies touto tiéuno, parte, abóumianido… »
E Mistral revira clarament :
Avec ton gueux courir les champs !
Tu t’appartiens, pars, bohémienne !… »
E tot ei dich, que sa maire aponde :
Vai couire ta bouiaco, à la sousto d’un pont ! »
E de qué fait Mirèlha davans un tau refús ? Corre pregar lo cèu ; mais pas onte que que siegue : ai Santas, onte fan romavatge Provençaus e Boumians. E ailà, lo soleu se la beu… Que, eu, esclaira tot lo monde, e fai pas la tria de sus qunta tèsta vai picar…