Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de dètz ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 19 septembre 2009 en lenga nòsta
S’es passat un 19 de setembre
Per l’Agachaire
En 1776, lo 19 de setembre, naisset a Mostiers Josèp-Antòni-Mostiers Tomàs, un Bas-Aupenc lòngtemps celèbre que de segur n’avètz jamai ausit parlar….
Un mot d’abòrd de son pichòt nom. En Provença, dins l’Ancian Regime, un promier cònsol qu’aviá un enfant dau temps de son mandat li podiá donar lo nom de sa ciutat, coma prenom solet ò liat amb un autre. Aquò èra un onor dei grands. Avèm ansin a Marselha au sègle XVI la poetessa Marselha d’Altovitis, ò au XVIII aicí un Joan-Forcauquier Gassaud.
Nòste Mosteirenc aguet una bèla carriera : fuguet avocat, deputat, prefèct, conselhier d’Estat, comandaire de la Legion d’Onor, e ne’n passo… Mai ce qu’ai retengut de sa vida ei d’un autre òrdre de grandor.
Son paire, conselhier de la Cort as Ais, aviá agut un procès amb un òme de Mostiers, que disiá que li deviá de sòus. L’òme negava, e coma de sòus n’aviá gis, deguet donar una tèrra sieuna au conselhier. Mai un jorn, lo fiu d’aqueste estudiet l’afaire, e trobet que lo drech de son paure paire èra pas tant evident qu’aquò. Adonc, per testament, rendet la tèrra a son ancian proprietari…