Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de quinze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 25 août 2012
en lenga nòsta
Per l’Agachaire
Un 25 d’avost
Eriam en 1224, au temps d’aquela Crosada que diguèron còntra les Albigés. Raimon VII, còmte de Tolosa e marqués de Provença, l’avián despossedit de ses tèrras, e assajava de far reconóisser son drech. La Glèisa li metiá de condicions mai que pesugas mai, fin finala, èra a mand de dire de òc. Un concili se tenguet per aquò a Montpelhier.
Ailà fuguèron, entre autrei, sei dos ambassadors pròchi lo Sant-Sèti, que l’un èra Guiu de Cavalhon. Aqueste, trobador celèbre, que l’òm pensa ara que fuguet eu l’autor de la « Cançon de la Crosada », es conoissut aicí subretot perqué, de son temps, lo disián l’amador de la comtessa de Forcauquier. E fau dire qu’avèm gardat d’eles un escambi de còblas pron audaciós, onte nòsta comtessa li fai lo repròchi de pas li faire la cort ambé mai de vòlha… Respònde eu que son biais de cortejar, lo deu veire ela dins ses combats (vertadiers) còntra l’armada francesa de la Crosada…
Mai tornem a Montpelhier aqueu 25 d’avost. Lo còmte prometet tot ce que la Glèisa li demandava, a començar per tot plen de castèus e de domènis que disiá ela sieus, e pensava ansin ne’n recebre l’absolucion, e la restitucion de sei drechs. Mai bota… Just un an après, lo 25 d’avost de 1225, lo papa li mostret que s’èron ben garçats d’eu, e li levèron drechs e tèrras…