Gaire luenh de Niça s’atròva lo Vilatge de Pelha emb’un parlar particular que nos agrada ben. En li annadas 1970, Joan-Pau BARELLI que cantava lo sieu vilatge en Pelhasc, n’a fach aimar aquesta cançon que despí a viatjat en l’espaci occitan. Cadun l’a adaptada cu en niçard, cu en provençau… Vos donam aquí la version pelhasca tala qu’es estada reculhida dau Joan-Pau.
A cançon de i mensonegai
Cançon recampaia a Pelha en lo 1973
La cançon de i mensònegai,
E lantin e lanton e lantern’a la la
La cançon de i mensònegai .
Mas se saupèssi que i auguèss’una veritat (bis)
Serii content que mi talhan la gòrja,
E lantin e lanton e lantern’a la la
Serii content que mi talhan la gòrja.
Ai passat sota d’un carobier (bis)
‘N’èra cargat de sòrbai,
E lantin e lanton e lantern’a la la
‘N’èra cargat de sòrbai.
Ai pensat autar mon bastonet (bis)
‘N’a calat de cogordai,
E lantin e lanton e lantern’a la la
‘N’a calat de cogordai.
Me’n a calat una sus pen (bis)
L’aurelha mi sanguena,
E lantin e lanton e lantern’a la la
L’aurelha mi sanguena.
Ai vorgut anar au festin (bis)
Èra ‘na fiera rota,
E lantin e lanton e lantern’a la la
Èra ‘na fiera rota.
Ai pensat mi crompar’n chivau (bis)
Èra ‘na sauma lorda,
E lantin e lanton e lantern’a la la
Èra ‘na sauma lorda.
Ai vorgut i crompar’n bast
Èra ‘na cònca rota
E lantin e lanton e lantern’a la la
Èra ‘na cònca rota.
Corre mai ase per ribàs (bis)
Que o soelh per colas,
E lantin e lanton e lantern’a la la
Que o soelh per còlas.
