Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de dètz ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 14 février 2009
en lenga nòsta
Valentinadas
Per l’Agachaire
Lo pus curiós, dins aqueste jorn de la Sant-Valentin, es pas qu’aqueu sant que, pecaire, l’i èra per ren, fuguèsse vengut lo patron des amorós, mai la tièra des eveniments que, dins l’istòria, se debanèron justament aqueu jorn d’aquí e que, bota, lei sentiments amorós li aguèron pas totjorn la promièra plaça…
Quand lo 14 de febrier de 1663 lo Canadà venguèt una província francesa, sembla pas qu’aquò aguèsse estrambordat fòrça monde, tant d’un costat coma de l’autre de la mar granda… Un sègle après, de tot biais, vesián ailà qu’un pauc de terraire ennevassat…
Per la Sant-Valentin de 1788, Loïs XVI abolisset la « Question », autrament dich la tortura. Bòna idèia, de segur, mai, tant que l’i èra, aguèsse abolit pereu la pena capitala, bensai qu’aquò li auriá ben servit quauques ans puei…
Es pereu l’anniversari de la creacion des prefècts e sota-prefècts per Buonaparte en 1800, mai degun pòt dire se viuràn encara 209 ans… Es tanben aqueu de l’institucion de La Marselhesa coma nòste imne nacionau en 1879, emai en 1918 de la promièra aparicion de Tarzan au cinemà.
Mai la Sant-Valentin a encar donat son nom a un des pus grands chaples de l’istòria dau banditisme : aqueu que faguet Al Capone en 1929 a Chicàgo.
Coma disiá ma grand : « Qué sant que siegue… Ora pro nobis !… »