Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de dètz ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 14 mars 2009
en lenga nòsta
La Margarideta
Per l’Agachaire
Aqueste Quartidí 24 de Ventòsa, la Republica festeja la Margarideta (en francés la « pâquerette »).
Ben entendut, totei lei Margarida, en païs d’òc, an per diminutiu Margarideta. E de’n promier Margarida de Valés, que cantava au sègle XVI Guiu Dufaur de Pibrac :
Escotatz la cançoneta facha per vos… »
En Biarn, es pereu un dire emplegat per far sautar les enfants sus sei genolhs :
Quant de filhetas avètz-vos ?
– Cinc a la guèrra,
Cinc devath tèrra,
Cinc a maridar…
Op la la… »
Mai en Provença Nauta, avèm un felibre, Eugèni Plauchud (un sabent que collaboret ambé Pastor) que sa filha li aviá mes Margarida, e cada annada, per son anniversari, li compausava e fasiá estampar un poèma. Aqueu de 1887 disiá ansin :
Mai s’es engavaissat lo gosier dau quinson.
Ai pasmens assajat… Mai, li’s plus lo felibre,
Ai pas poscut ‘spelir ma pichòta cançon.
E puei sabo qu’un èr, coma lei serinetas,
Lo juego lo matin, lo sero, en plen miegjorn,
Lo pieutejo a la luna e lo sublo’s planetas,
Tanben lo rediáu plus. Li a de qué’mburnir’n sord
Quand sus lo meme ton lo ramagie totjorn ;
E sabo cantar ren que la Margarideta. »