Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de dètz ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 3 octobre 2009 en lenga nòsta
L’Immortala
Per l’Agachaire
Encuei, Duodí 12 de Vendemiaire, la Republica nos convida a festejar l’immortala.
Aqueu nom ei de còps remplaçat per lo francisme « immortèla », forma que Mistral a ben rason de refusar, emai siegue pron populara. Fau dire que d’un ponch de vista sociologic, aquò se comprén. L’immortalitat pòt gaire èsser que francesa : un pauc coma dins les Pastoralas, onte se les pastres emplegon jamai que la lenga d’òc, les angis lo pus sovent parlon francés…
Amb aquò, segon lei regions lo mot ei mes sus de flors diferentas, mai qu’an totes en comun de se posquer secar e se gardar ansin. En Provença nauta es puslèu una flor jauna, dins la bassa una ròsa, e en montanha l’estèla blanca que li dién en francés d’ «edelweiss ».
Despuei 1978 es pereu lo títol d’una cançon d’un grop biarnés que li disiam a l’epòca « Los de Nadau », e que se sòna ara simplament « Nadau ». Aqueu cant es estat représ de’n pertot en païs d’òc (en Provença lo canta per exemple lo Plantavin), cadun l’aguent adaptat dins son parlar. Les paraulas son un pauc idealistas, que parlon de libertat, de lutz e d’amor, triomfent dei romiàs en quista dau païs, mai la musica es abòrd cantadissa, e la cançon es totara tant populara coma « Se canta » ò la « Copa Santa »…
Clicatz sus la fòto per regarjar la video de Nadau, « L’Immortèla »