Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de dotze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 15 mai 2010 en lenga nòsta.
S’es passat un 15 de mai
Per l’Agachaire
Es un eveniment tant internacionau coma locau qu’es encuei son anniversari. Lo 15 de mai de 1882, pausavon a Forcauquier la promiera pèira d’un viaduc per nos menar lo camin de fèrre.
Bastir un pònt es una causa que se prèsta facilament a la simbolica. E d’efiech, lei Forcauqueirencs, menats per lo de Berluc, l’i veguèron lo simbèu de l’union des pòbles latins. Adonc, aqueu jorn d’aquí l’òm vesiá, sus lei ribas dau Viou, per presidar la manifestacion, lo pus grand poèta de Romania, Vasile Alecsandri, per ara senator mai qu’èra estat pereu ministre e president dau senat de son païs. Aviá fach lo viatge just per aquò, ce qu’èra pas a l’epòca un pichòt afaire.
Alecsandri compauset per l’ocasion un quatrin dins sa lenga que, quand l’obratge d’art fuguet acabat, gravèron còntra un de ses pilars. L’i apondèron au mitan un quatrin latin e d’autres a l’entorn : d’un costat dins lei lengas romanicas, de l’autre dins les parlars occitans. Aqueles inscripcions (inedichas) se pòdon encar veire, e fan comprendre perqué aqueu pònt fuguet lèu batejat « lo Viaduc dei Latins ». Pasmens, l’internacionalisme d’aquelei fèstas anava encar pus luenh, amb un representent de l’Irlanda. Mai ei verai que eu, sir William Bonaparte-Wyse, escriviá pereu en provençau…