Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de quinze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 09 mars 2013
en lenga nòsta
Per l’Agachaire
Un 9 de març
Aquò se passava lo 9 de març de l’an 1309, e es una data que nos deuriá parlar a l’ora d’ara…
Emai siáu quasiment segur que vos dirà tròp ren… Tòca pasmens tant l’actualitat coma l’istòria occitana, e mai que mai aquela de Provença…
Quand vos aurai dich que l’actualitat es aquela de l’entre dos papas que vivèm, bensai que vos dirà quauqua ren ? E òc, es un 9 de març que la papautat s’installet au nòste, en Avinhon, ont anava restar mai ò mens tot lo sègle.
Aqueles papas, li dién sovent de papas francés, ce qu’es un anacronisme dei gròs, d’abòrd qu’èron totes occitans…
Lo promier qu’aiçi venguet èra un Gascon, Bertrand de Gòt, alora archivèsque de Bordèu, puei Clement V, elegit (dificilament) en 1305, dins un concili ont èra pas present. Mai ambé lo pati que i aviá a Roma a l’epòca, èra gaire preissat de i anar metre lo nas…
Tornèt promier au sieu, mai ailà se retrobèt lèu, ambé lo rèi de França, au mitan de l’embrolha dau procès des Templiers, e vouguèt se metre dins un païs un pauc pus neutre que dins l’Aquitània anglesa.
Adonc anèt, en tèrra d’Empèri, dins l’ancian marquisat de Provença, que Raimon VII de Tolosa aviá degut bailar au papa.
Lotjèt d’abòrd dins lo convent dei dominicans, qu’èra fòra vila, mentre les cardinaus s’establiron dins la ciutat qu’èra, desenant, la capitala de la crestiantat.
