Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de setze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 20 juillet 2013
en lenga nòsta
Per l’Agachaire
Un 20 de julhet
Aqueu jorn d’aquí ei l’anniversari d’un poèta qu’a fòrça marcat l’istòria de Provença (e pas soncament), emai fuguèsse encuei plus tant talament au gost dau jorn. Qu’es un 20 de julhet que, en l’an 1304, naisset Francés Petrarca.
Arribat en Provença qu’aviá uech ans, faguet d’abòrd ses estudis a Carpentràs, puis a Montpelhièr, avans de s’establir en Avinhon. Mai ei dificil de retenir totei les títols de provençalitat que li podriam donar…
Sa conoissença des trobadors es pron establida, e o mòstra eu dins son « Trionfo d’amore ». Es probablament en cò sieu que prenguet lo modèle dau sonet, que son « Canzoniere » metet a la mòda per de sègles temps e que, bota, aquesta es puei pas acabada…
Podriam parlar lòngtemps pereu de sa romança ambé la bèla Laura, e de tot ce que la Fònt de Vauclusa li deu. Pasmens, ce que m’a totjorn lo mai agradat en cò sieu es pas sa sonetalha (emai l’aguèsso tota legida), mai sei letras de Vauclusa, e de’n promier lo racònte de son ascension au Ventor. Aqueste jorn, lo paure de Petrarca trobava la pojada ben tròp ruda, e passava son temps a cercar de camins que montèsson pas tant… Ce que fai que, fin finala, li fauguet ben escalar, mai en fent au mens tres còps lo camin !… E quant d’entre vos, mes cars legèires, se serà pas retrobat un jorn a petrarquisar ansin ?…