Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dimènegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de dètz-e-sèt ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica per aqueu dimènegue 13 de julhet dau 2014 en lenga nòsta
Per l’Agachaire
La Pintada
Au calendier republican, siam encuei lo Quintidí 25 de Messidòr, jorn onte celebra la pintada.
En occitan, sembla clar per nautres que vèn dau vèrbe pintar, e que s’aplica facilament a una galina que li aurián pintat dessús de pichòtes pitas blancas, que ne’n fan adonc una galina pintada. E es pus cortet de li dire tot simplament de pintada.
Mai en francés, li an pas dich de « peinte »… Adonc es que nos aurián pres lo mot, coma n’an agut pres tot plen d’autrei ? Lei diccionaris o dison pas ansin, que fan venir lo mot dau portugués, onte vòu dire parier que per nautrei. Lo problèma es que i a tanben d’autrei diccionaris que dison que vèn de l’espanhòu. Amb aquò degun ne’n dona gis de pròva, alevat que lei mots se semblon. Adonc perqué seriá pas estat manlevat a la lenga d’òc ?
La bèstia, ela, es arribada d’Africa fai bèu temps d’aquò. E per venir d’ailà en França, i a benlèu mai de probabilitat qu’aguèsse degut passar d’abòrd en païs occitan, que non pas per Espanha ò Portugau…
Apondrai que per nautres una pintada es encara una beguda, que se pintar es pereu se far venir lei gautas roginassas de beure un pauc de tròp… Mentre en francés, una pintada es tanben una mena de frema qu’aurián jamai inventat ni pincèu ni pintura…
Jean-Yves ROYER
