Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de dètz-e-vuech ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica per aqueu dimènegue 21 de junh dau 2015 en lenga nòsta
L’estiu
Aqueste dimenge, a 16 oras 38 tot bèu just, començarà l’estiu oficialament, segon la lèi de l’astronomia. Mai au sentir dau temps que fai, de jorns que li podriam dire d’estiu, n’avèm ja pron agut aquest an, e aquò tre lo mes de mai… E coma sabem pron que nòstes estius avenidors seràn sempre pus cauds, ambé pereu de tròns de l’èr gigantàs e de chavanassas dau diable, me demando coma les entendrem, dins quauques ans d’aquí, nòstes provèrbis estivencs…
Quand per exemple nòstes avis afortissián : « Cu ditz mau de l’estiu, ditz de mau de son paire ! »… Quand patirem quora dei secaressas, quora des inondacions sempre mai catastroficas, de tot segur que nòstes paires (emai lei grands, e rèire-grands, que seràn encara en vida) s’entendràn cantar Manon !
Parlavon pereu, la calor venguda, de « cargar l’estiu », per dire que se vestissián pus leugierament. Ce que preniá pereu la forma de « en junh, de tres vièstits, l’un ». Mai aqueu vièstit solet que gardaviam sus l’esquina, un jorn lo podrem plus suportar, un autre faudrà tornar cargar les tres, ambé l’impermeable per dessús…
La soleta expression que cambiarem pas, serà « coquin d’estiu ! » Qu’autre temps se disiá en plaça de « coquin de Bon Dieu », e que lèu serà just una constatacion… Que sovent encara l’i apondrem de coquinàs d’estiu, e pron lèu de coquinassàs !
Jean-Yves ROYER
