Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de tretze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 21 mai 2011 en lenga nòsta.
Ospici e lei Lombards
Per l’Agachaire
Es encuei l’anniversari de la mòrt d’un sant dau païs niçard, sant Ospici, que viviá autre temps a Vilafranca, un endrech conoissut en Provença per d’autrei rasons…
Aviá, en mai dau don de miraclejar, aqueu de profetisar. Es ansin qu’anonciet (ambé quauques annadas d’avança, ce que de segur laissava a la profecia lo temps de se realisar) l’invasion futura dei barbars de Lombardia.
Quand aquelei destrucis venguèron en Provença faire son òbra costumiera, tombèron just sus nòste brave Ospici dins sa marrida bòria. Coma, per peniténcia, s’èra cargat de cadenas, lo prenguèron per un maufatan. Eu li diguet pas de non, ben au contrari. Li expliquet qu’èra un criminau que deuriá pas soncament viure. Aquí, puslèu que de se sentir collègas, un dei Lombards aucet lo braç per li partir la tèsta. Mai bota, lo braç li restet en l’èr, e son sabre tombet au sòu. Lei Lombards, espaventats, se gitèron a ses pès e li demandèron de garir son cambarada, ce que lo sant faguet subran. Lo sordat qu’aviá viscut aquò ne’n fuguet talament impressionat que vouguet plus laissar l’Ospici, e autanlèu venguet son discípol, e entreprenguet de caminar sus ses piadas.