Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de dètz-e-nòu ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronicas, dau 18 de decembre de 2016 en lenga nòsta per l’Agachaire
La Rabassa
S’ai agut parlat mai d’un còp de rabassa dins aquesta cronica, m’aviso qu’es estat a tot plen d’ocasions divèrsas, mais a jamai tombat per lo jorn de sa fèsta ! E pasmens siam encuei au vint-e-uechenc jorn de Frimaire, que lo calendier republican l’i celèbra la rabassa.
De tot segur que vau pas metre aquela celebracion au nivèu d’aquela d’un sant ò d’una santa mai, bota, l’òm ditz que mai d’un capelan se faguet damnar per lo pecat de gromandugi qu’aquela causa dejà tant negra coma l’infèrn a agut congreiat en elei…
L’i a gaire de legeires d’aquelei linhas que van pas sacher ce qu’es un rabassaire, ni una rabassiera… Mai es que sabon qu’un rabassier, en mai d’un autre biais par parlar d’un rabassaire (qu’aqueste, a mon vejaire, seriá puslèu un amator, un que cava de rabassas a l’ocasion sensa n’èstre un professionau), es pereu lo pic ò la trenca per derrabar de rabassas ?
Ai dich derrabar de rabassas, que de tot biais tot aquò ven de « raba » e, literalament, en lenga nòsta, una rabassa seriá una marrida raba… Mai conoisso degun que o pensèsse ansin !…
Ara, coma vai qu’aquest an que la fèsta de la rabassa tomba un dimenge, fuguèsse una annada tant pauc rabassiera ? Vaquí un dei mistèris de la natura… E per un còp serà verai lo provèrbi que parla per antifrasa d’èstre « pròpre coma un cercaire de rabassas… »
Jean Yves ROYER
