Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de tretze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 4 juin 2011 en lenga nòsta
Èra un 4 de junh…
Per l’Agachaire
Se cerquètz sus la Tela ce qu’a ben poscut se passar un 4 de junh, tombètz sus una causa extraordinària : èra lo jorn de l’invencion dau Ròcafòrt, en l’an 1070 !…
Dificil per quauqu’un d’un pauc seriós d’imaginar qu’aqueste fromagi siegue estat inventant un jorn precís, e pereu que n’aguessiam gardat la data au jorn pròchi… Subretot qu’avèm aicí l’exemple d’una galejada recenta que li sembla fòrça : explica que lo banon èra conoissut en 1270, citent per aquò un document qu’exista, mai que parla ni de Banon ni dau banon…
Verificacion facha, ben entendut qu’es parier per lo ròcafòrt. De fieu en cordura ai poscut remontar a la fònt d’aquela craca : un tèxte dau cartulari de Concas, datat des annadas 1060-1065, ont un Frotard de Cornús dona, entre autrei bens, a l’abadiá de Santa-Fe una villà dicha des Enfruts (dins lo terrador de La Covertoirada ) que cada cabana ne’n deviá pagar dos fromagis per an. Amb aquò pas mai… Sabèm ren de ce qu’èra aqueu fromagi, e la carta parla pas enluec de Ròcafòrt…
Ara la legenda de l’invencion d’aqueste, d’un pastre amorós qu’aviá oblidat dins una bauma un crostet de pan e un tròç de toma, e lei retrobet de temps après trasformats en ròcafòrt, es una polida istòria d’epòca romantica… E lo ròcafòrt, tant coma lo banon, avèm pas besonh de tant de besingònhas per les apreciar !