Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e un ans, lo 18 de junh de 1997. Òsca !
Cronica, dau 18 de novembre de 2018 en lenga nòsta per l’Agachaire
Lo Codonh
Nos vaquí encuei a l’octidí 28 de brumaire, que lo calendier revolucionari l’i festeja lo codonh. Marrida annada qu’aquesta, per celebrar aqueu tresòr de l’automnada ! Les codonhiers son estats clafits de flors au printemps, mai après n’i a tot plen qu’an secat avans d’aguer poscut crèisser, e aqueles que restavon, sovent an poirit sus l’aubre. Per lo promier còp de ma vidassa cosinièra, n’ai crompat au mercat, que dos còps n’agueriam que venián des Aups Nauts. Mai èron pichonets e vèrds des tres quarts.
Adonc gis de pasta de codonhs aquest an, que pasmens fau la melhora dau monde… Aürosament que me ne’n resta un pan, qu’aviáu mes a congelar, e que sortirai lo mes que vèn per les Trètge dessèrts dau Gròs Sopar. Que fèro alara d’aqueles qu’ai crompats ? Una flaunharda qu’ai inventada e que vos la vau explicar.
Fau de’n promier d’unes crespèus que plaço a mesura dins de tortièras, un dins caduna. Entre temps, ai fach de lescas de mes codonhs, calòs levat mai sensa les plumar, e lei fau coire dins un tian au forn de micro-ondas, ambé just un pauc d’aiga au fons. Après les plaço sus mes crespèus coma quand l’òm fai una torta de poms. Li boto dessús de gelada de codonh, gardada de l’an passat, e lei meto un a cha un dins un forn ordinari, que la gelada s’estalèsse ben e prengue color. Servit freg, es un chale !
Jean Yves ROYER
