Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de quatòrze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 16 juillet 2011 en lenga nòsta.
La Pesòta
Per l’Agachaire
Octidí 28 de Messidòr : la Republica celebra la pesòta. Lo nom occitan ditz ben qu’es una mena de pese, mai la « vesce » francesa fai gaire pensar a qué que siegue…
Parlarai pas aicí de son emplec dins l’agricultura, mai d’un camin pron curiós onte nos mena la pesòta nòsta. Lo mot es pereu aqueu d’un juec de cartas, que se sonava encara lo tres-sèt reversat. Li dison parier en francés, ce que sembla mostrar que son origina es occitana. Aqueste nom li es estat donat d’abòrd que lo tres e lo sèt i avián una gròssa importància. Mistral ne’n fai una mena de reversí. Mai aquí, quand anètz sus lo Net, vos avisètz que lo reversí se pòt jogar en linha sus tot plen de sitis, e qu’es un juec de pions sus un taulier… Amb aquò es estat inventat dins les annadas 1880, dau temps de la publicacion dau Tresòr…
Mistral, per illustrar sa definicion dau reversí, dona de citacions de Bruèis e de Zerbin, naissuts au sègle XVI… E precisa qu’es pereu un tèrme erotic ! Onorat eu nòta que se sonava ansin d’abòrd qu’es aqueu que fava lo mens de ponchs que se ganhava la partida. Lo fai tanben venir d’Espanha amb una istòria complicada d’escudiers, que li disián de « quinòlas », qu’aquò donet son nom au varlet de còr dau reversí… Encar ne’n passo, mai vaquí onte nos mena un mot simplàs, en seguent les camins de la lenga…