Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e tres ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica, dau 20 de setembre 2020 en lenga nòsta per l’Agachaire
L’Opinion
Aqueste vint de setembre, se lo comptem segon lo calendier revolucionari, se retròba lo Quartidí quatren jorn complementari, que lo mete sota lo signe de l’opinion, de festejar adonc encuei. Una mena de sanctificacion, que se pòt comprendre segon lei valors republicanas, onte cadun èra de bòn drech d’aguer la sieuna.
Mai perdequé aquelei jorns complementaris ? Sabem que lo calendier instalat après la Revolucion èra de dotge mes de dètz jorns cadun. Ce que fai a la fin 360 : adonc ne’n manca quatre e un quart per retrobar lo ritme solari. Lo sistèma gregorian ajustava aquò en fent variar lo mes de febrier, coma n’avem représ la costuma. La Republica aviá chausit d’apondre en cors d’annada cinc jorns de mai, e sièis per lei bissèsts. Li diguèron de’n promier lei sans-culotidas, mai devián trobar qu’aquò marcava pas tròp ben, adonc li metèron fin finala de jorns complementaris.
Mai per lei nomar, e d’abòrd que rintravon pas dins lo còmpte normau qu’avián establit, abandonèron lei noms de plantas, de bèstias, de mineraus ò d’aisinas agricòlas, per li donar lei noms de valors moralas : la Vertut, l’Engèni, lo Travalh, l’Opinion, lei Recompensas e, totei lei cinc ans, lo jorn de la Revolucion. Les placèron a-de-reng, en comencent au 17 de setembre, entre lo darrier jorn de Fructidòr e lo promier de Vendemiaire.
Jean Yves ROYER