Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e quatre ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica, dau 06 de febrier de 2022 en lenga nòsta per l’Agachaire
Santa Dorotèia
Serà mai una santa qu’evocarai encuei, martirisada lo sièis de febrier de l’an 311 a Cesarèia de Capadòcia (ara en Turquia). Mistral, que la sòna pereu Dòra, la ditz d’origina arlatenca, probablament d’abòrd qu’ailà ne’n gardavon autre temps de relíquias.
Crestiana proclamada, au temps des persecucions de Dioclecian lo governaire d’ailà la faguet arrestar. La fiset a doas sòrres, convertidas puei tornadas au paganisme, per que li mostrèsson lo bòn camin. Aquò marchet en sens contrari, e crestianas venguèron mai ! Fuguèron lèu cremadas, e Dorotèia torturada.
Coma la menavon per li trencar la tèsta, un avocat pagan, Teofili, se garcet d’ela en li fent : ̶ Tu que te diés esposa dau Crist, diga-li a ton òme que me mandèsse de flors e de fruchas de son jardin ! ̶ De tot segur que o farai, respondet ela…
Un còp executada, Teofili contava sa galejada a de collègas, quand veguet arribar un polit pichòt que li presentet sus un linge tres ròsas e tres bèus poms : « De la part de l’espós de Dorotèia » diguet. Estomagat, estent qu’eriam en febrier e que defòra tot èra gelat, Teofili se faguet crestian, e lo martirisèron eu pereu.
Santa Dorotèia venguet puei la patrona dei jardiniers e dei floristas, ce que se compren ben. Mai pereu dei nòvis e, pus estonant, dei bierraires (ò brassaires) ! Vai-te’n sacher lo perqué…
Jean Yves ROYER