Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e quatre ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !

Cronica, dau 10 d’abriu de 2022 en lenga nòsta per l’Agachaire

  • S’es passat un 10 d’abriu

Siam encuei lo dimenge dei Ramèus, mai es pas d’eles que vos vau entretenir, ni de ses tradicions paganes ò crestianas. Vos parlarai de l’anniversari d’una batalha napoleoniana gaire conoissuda, que pasmens se tenguet en païs d’òc : la batalha de Tolosa, que se debanet lo dètz d’abriu de 1814, de sièis oras dau matin a nòu oras dau sera.

Opausava l’armada imperiala a aquela de la coalicion anglò-ispanò-portuguesa. Una originalitat sieuna es que, se lei Francés la presentèron coma una victòria, les Anglés pereu ! E, bota, gis dei dos aguet completament tòrt, nimai vertadierament rason…

Napoleon, dins sa guèrra en Espanha, aviá pres la rosta e ses tropas tornèron passar les Pirenèus, laissent la plaça ais Anglés. Ailà, se pensavon d’esperar de renfòrts venguts d’Itàlia, que pasmens l’i avián dejà perdut. Lei Francés volián fortificar Tolosa, mai les païsans refusèron de lei noirir e de les ajudar per aquò faire. Batalha fuguet liurada, que les Anglés ganhèron pas. Mai lei Francés se retirèron, e ansin posquèron les Anglés rintrar dins Tolosa. Adonc, cadun aguet una bòna rason de se proclamar vencèire, e degun l’i manquet pas… E aquò demòra totjorn lo cas !

Notarem, per acabar, que lo comandant de l’armada francesa, lo marescau Soult, naissut a Sant-Amans-la-Bastida, dins la Montanha Negra, èra adonc un vesin.

Jean Yves ROYER

Laisser un commentaire

Votre adresse e-mail ne sera pas publiée. Les champs obligatoires sont indiqués avec *