Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e cinq ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica, dau 19 de junh de 2022 en lenga nòsta per l’Agachaire
Sant Tomàs
Mon cartabèu me ditz qu’es encuei la Sant-Tomàs. Coma cada còp, començo per regardar sus lo fichier de totei mes cronicas despuei la debuta, dins l’estiu de 1997, per veire s’ai pas dejà tractat lo tèma. Mai aqueste còp siáu estat un pauc estomagat : ai agut parlat doas fes d’aqueu sant e de sa fèsta mai èra… un 21 de decembre ! Coma vai aquò ? O vòlo pas crèire !
Es pas lo tot : en mai, les provèrbis provençaus toquent la Sant-Tomàs mòstron ben qu’es un sant de l’ivèrn, d’autant que ne’n marcava justament lo solstici ! Adonc, de que fai un tres de julhet ? Lo rescaufament de la planeta, per pron vesedor que siegue ara, pòt pasmens pas trevirar lo calendier !
En cerquent un pauc, me siáu avisat que se sa fèsta èra estada fixada d’ivèrn au sègle IX, en 1969 lei glèisas catolicas romanas (mai pas totes, e pas lei glèisas anglicanas) l’an levada de sa data anciana, onte veniá un pauc trebolar lei jorns de l’Avent. An mes pasmens mai de mila ans per se n’avisar, mai bota…
E perqué lo 3 de julhet ? Ei la data qu’una part dei relíquias de sant Tomàs, d’abòrd conservadas en India, èron estadas transferidas a Edessa (ara en Turquia) au sègle IV… Mai n’i a per dire que son en Itàlia ! Ce que fai que n’i a que van les pregar en India, d’autres en Turquia, en mai d’aqueles que vènon d’India per les pregar en Itàlia…
Jean Yves ROYER