Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e cinq ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronicas dau 15 de genoier dau 2023 en lenga nòsta per l’Agachaire
La lèi de 1951
La lèi Grammont, de julhet de 1850, punissiá d’una amenda, e podiá li apondre de un a cinc jorns de preson, aqueles qu’aurián exercit publicament e abusivament de marrits tractaments envèrs les animaus domestics, la recidiva menent sempre a la preson.
Lo 24 d’abriu de 1951 dos deputats de Gironda faguèron votar, per de dire de la completar, un amendament contrari au principi republican d’egalitat. Aponde a l’article de 1850 que sei disposicions son pas aplicadoras ais corsas de buous, quand una tradicion locala continuosa pòt èsser establida.
Auretz remarcat que lo mot de « corrida » l’i es pas emplegat… Per una rason simpla : permete de metre dins la mema banasta lei juecs tradicionaus occitans, corsas landesa e camarguenca, atestats despuei de sègles, ambé la corsa espanhòla, importada en 1853. Sabem qu’aquesta aguet pron pena a se desvolopar, e qu’avem enluec un endrech onte se seriá tenguda regularament. Ansin, lei defensors d’una categoria se retrobavon forçats de defendre l’autra, emai se l’i agradava gaire, ò se les interessava pas.
Vegueriam adonc lei mantenèires des tradicions occitanas defendre, au nom de son autenticitat, de costumas espanhòlas importadas de la velha… Mai dejà Frederic Mistral aviá presidit, en 1894, una corrida ais arenas d’Arle, onte la promiera s’èra tenguda… doa ans avans !
(De seguir)
J.Y. ROYER