Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e sieis ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica dau 24 de setembre de 2023 en lenga nòsta per l’Agachaire
Tres bèstias en barca
Semblariá pas que fuguessiam dins un païs d’inondacions, e pasmens… De tot segur qu’es pas deman que la cima de Lura se retrobarà sota l’aiga, emai o fuguèsse aguda estada, aquò fai abòrd de temps…
Empacha pas que lei rius que ne’n davalon, per pichons que siegon, l’i arriba de negar sa campanha d’alentorn, e pereu de faire de mòrts, coma o vegueriam encara fai pas gaire. E parlem pas de Durença, que per adomergida que siegue despuei que l’an barrada, la vesem encara de còps que l’i a faire pron de degalhs. E siam segurs que, dins les annadas que vènon, serà encara pièger que jamai…
Autre temps, per se rire un pauc d’aquela paur, ais endrechs que l’aiga les amenaçava, s’èron inventat una pichòta istòria, per assolar les enfants, quand de grandas pluèias venián.
De gròs auritges an tombat sus Lura e son davalats negar lei ribas de Largue e de Lauzon. Dins un campanha pròchi l’aiga, que l’i èron acostumats, avián una barca per l’utilisar en un bòn besonh. Aqueste còp d’aquí, sont tres bèstias de l’ostau que l’i sautèron dedins, e que l’aiga lèu les embalet. Aquí èra lo gau que bramava, espaurugat : « S’anem negaaar !… S’anem negaaar !… » Lo cat eu, en tremolent, miaulava sa paur : « Anarà maaau !… Anarà maaau !… » Mai lo canard assajava de lei rassegurar : « Pa’encar !… Pa’encar !… Pa’encar !… »
Jean Yves ROYER