Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e sèt ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica dau 1 de setembre de 2024 en lenga nòsta per l’Agachaire
Lo Gai Saber (7)
Vos demandaretz benlèu perqué s’interessar, nautres, ais
problèmas de la santat, granda ò pichona, d’aqueu paure de
Nietzsche, trantalhent sempre entre lo malautum e l’estrambòrd ?
Es que se pensa que tot aquò, s’aprend pas tant a’n eu qu’au climat
de l’endrech onte s’atròba. L’experiéncia de sei viatges li fai dire
que, quand se sente vertadierament mau, la fauta n’es ai cèus
cuberts e pesucs dau Nòrd d’Euròpa. S’avisa que sei romavatges
de filosòf devèrs lo Sud, e la gaietat dei cèus dau Miegjorn, ne’n
son la bèla pròva, de tant que se l’i sente mielhs, tant fisicament
coma en forma per filosofar.
Dins Ecce Homo (1888), vai conclure que l'engèni depende, fin
finala, « d'un aire sec, d'un cèu pur », donadas climaticas menent a
la possibilitat de s'apropriar l'energia necessària a tot pretzfach
grand. Aqueles conclusions, s'apielon tanben sus un vertadier
trabalh de recèrca entreprés pendent les annadas 1880. Tre 1881
Nietzsche s'interessa de pròchi a d'òbras de medecina, de quimia,
de fisiologia e d'igièna. Son besonh d'aquerir de coneissenças dins
aquelei domenis èra tau d’aqueu temps que reservava quasiment lo
pauc d'acuitat visuala que li demorava a d'estudis en fisiologia e en
medecina. Pauc a cha pauc, establirà un rapòrt entre l'element
electric d'unei variacions atmosfericas e son estat de santat.
(De seguir)
Jean Yves ROYER