Cara amiga, car amic,
Coma l’an passat, l’IEO-06 e lo sieu Cèucle local lo Gramon organizèron la dictada occitana. Per lo premier còup si debanèt a Còntes. Lu sòcis dei cors de lenga de l’IEO-06 de Niça, de Drap, de Còntes… e mai d’autres l’i èran convidats.
La sala de la Maion de la Joinessa èra plena estent que 42 personas l’i participèron. Deugueriam meme metre en mai una tabla de ping-pong per fin que toi posquèron escriure.
Après aver aremerciat la comuna de Còntes per lo prest de la sala, la jornalista Audrey BOLLARO de la sieu presença e lu sòcis venguts numerós, la dictada posquèt començar.
Lo texto de la dictada » GAIDA A LA MASCA ! » èra aqueu dau Contés Joan-Maria RICOLFI : agregat, inspector d’Acadèmia e conselhier de l’UNESCO.
Lo texto siguèt liejut en contés da Joan-Pèire SPIES e en niçard da Joan-Pèire BAQUIE per fin que toi posquèron escriure la dictada.
La dictada s’acabèt per la remessa dei diplòmas, la còca dei Reis e lo gòto de l’amistat.
Dictada occitana lo 25 de genoier dau 2014 a Còntes I.E.O.- 06
Vos presentam lo texto de la dictada :
Joan-Maria Ricòlfi, en Lo País niçard n° 1 , 1957 (grafia de l’autor)
GAIDA A LA MASCA !
Dal cumascle pendiá lo laveje, plen de tantiflons e de nhifs, mes a bulhir emé de sau per lo pòrc que barjacava en l’estable.
Loïsa aviá fach un fuec dal díaul, em’un pauc d’acendum sota de stèlei de rore. L’esparfum dal pisto sortiá d’un pairòl fumant sobre lo trespenses. Davant la brasa de ressenço, quarques poms peteiavan en una gorgueta.
Sobre lo taulier, li èra un cavanhòu plen de bolets d’en Sèna, pròche d’un tòmo de vin. E, en un canton, lo mieu cat Lucifer roroneava e si passava la pata darrier l’aurelha, signe segur d’una raissa.
Non s’audián que lei rumors tranquilei de la nòstra vida de campanha. De tant en tant, en Castèl, lo mul dal Ferràs tirava la sieu cadena en braiant ; la fea de Manèu mandava una belaa, e en la cantina de Lombart, li embriagons jugavan : « E doi e sièis e vuech, morraaaa ! »
Joan-Maria Ricòlfi, en Lo País niçard n° 1 , 1957 (escrich en grafia clàssica)
GAIDA A LA MASCA ! : en niçard
Dau cumascle pendia lo laveso, plen de tantiflons e de nhifs, mes a bulhir emé de sau per lo pòrc que barjacava en l’estable.
Loïsa avia fach un fuec dau díaul, em’un pauc d’acendum sota d’estèlas de rore. L’esperfum dau pisto sortia d’un pairòu fumant sobre lo trespens. Davant la brasa de ressanço, quauques poms peteiavan en una gorgueta.
Sobre lo taulier, l’i èra un cavanhòu plen de bolets d’en Sèna, pròche d’un tòmo de vin. E, en un canton, lo mieu cat Lucifer roroneava e si passava la pata darrier l’aurelha, signe segur d’una raissa.
Non s’audian que lu remons tranquils de la nòstra vida de campanha. De tant en tant, en Castèu, lo muòu dau Ferràs tirava la sieu cadena en braiant ; la fea de Manèu mandava una belada, e en la cantina de Lombart, lu embriagons jugavan : « E doi e sièis e vuech, morraaaa ! »
Lo siti de la Vila de Còntes parla de la nòstra dictada.
Aremerciam tanben la jornalista Audrey Bollaro per lo sieu article.
http://ville-contes.net/la-dictada-occitana-de-lieo-06/