Lo 27 de novembre dau 2004, publicaviam ja una istòria d’Enric TORNIER, cançonier niçard tra li doi guèrras, èra ben conoissut dai lectors de la « Ratapignata ». Avèm ja mes en rega sus lo site : « la granda batalha navala dau Palhon », « Lo verp solitari », « A la conquista de l’Àfrica »… que son de tròç d’antologia de l’esprit niçard. Vos prepausam ancuei « La presa de Falicon per lu Japonés », revirat de la grafia italianisanta emplegada a l’época per l’autor.
La presa de Falicon per lu Japonés
En l’an mile doi cents quaranta dotze, avant que Charlemagne vendèsse de bilhets de la Lotaria Nacionala, lu pòbles que non anavan d’acòrdi si metion en guèrra, e aüra qu’a tot chanjat, es totjorn parier.
Un jorn Pinòto V, qu’èra un descendent de Pepin lo Bref per lu escaliers de’n Castèu e per li fremas, sinhor de la granda vila fortificada de Falicon, siguèt avertit per una letra recomandada portada per lo garda can-bèstia, que lu batèus a velas de l’escadra japonesa vagavan a tota vapor sus la còla de Sant Brancai, en l’intencion ben evidenta d’atacar Falicon.
En emparant que l’amiral Calicò èra a la tèsta de l’escadra, Pinòto V auguèt una granda petocha e agantèt sus lo còup una jaunissa, lo sacrestan li escapèt la sémola en sonant la campana d’alarma.
Non li èra de temps a perdre e calia organisar la defença. Quaranta sèt rompe-còls siguèron cavats a l’entorn de la citadela, toi lu canons dei bancs siguèron mes en bateria, una armada de boys-scots en braieta de banhe, armats de samblucs, d’aglans ponchuts e de canas a pesca emb’ai mosclats empoisonats, si metèron en embuscada dintre lu plantums de tomatis, e faguèron bus de jugar ai bilhas ò de cercar de limaças per enganar lu Japonés.
Après una bèla manòbra, l’escadra Japonesa jitèt l’àncora dintre la cascada de Gairaut e lo desbarcament si faguèt. Jules Cesar e Cecile Sorel pilhèron lo comand d’una tropa de quatòrze japonés e miech (n’i èra un sensa cambas), e cridèron lu òrdres en niçard per non si faire remarcar. Lu principals caps èran : Pòl Bròdo, Tapiòca, Felix Potin e Mistinguett ; l’armada èra seguida d’una banda de cans de caça per anar a la pesca, plen de nieras, que marchavan sus tres pens per poder si grata embé la quarta.
Lu Japonés, que marchavan en reculant per faire creire que se’n anavan, pensant atacar per sorpresa, siguèron reçauputs (reçuts) emb’un vòl de pinhas que lo sacrestan de la catedrala de Falicon, escondut darier una fuelha de soca, tirava embé li sieu bartelas extra-sopli 50%.
Lu astrològues de l’osservatòri de Bendejun, que regarjavan lo combat dintre una luneta igienica, mandavan cada tres mes lu comunicats per « pigeon-voyageur sans billet » au grand quotidian de quinzena La Ratapinhata e au Cuenta-Tantifli de Sant Poans e dau Sud-Est.
La batalha èra terribla, tot lo monde sudava : lu marchands de glaça e de renfrescs faguèron fortuna. Lu Faliconencs si defendion embé lo coratge dau desesper, plus degun jugava a la belòta e lu bardòts s’arrestavan de virar lo Mai. Lu Japonés avion subit de pertas negri e semblavan ja batuts, mas lo capitani dei pompiers dau Malonat, que si refrescava li lescas sus la taula d’orientacion de’n Castèu per si faire venir li ideas, en volent venir au secors dei Faliconencs, faguèt bombardar lu Japonés embé lo canon de miegjorn.
Mas coma avia qu’un mètre faus de Pretz-Unic per reglar lo sieu tir, si trompèt de quatre mètres e, après aver mes lo fuec ai bassins de Rimier e fach sautar la passarèla de’n Plaça d’Armas, d’un obús mau tirat a levat la tèsta de Pinòto V, rei dei Faliconencs, que ne’n morèt de l’espavent ! Siguèt un còup terrible e a la fin de tot, lu Japonés, en balant lo black-bottòm, qu’es la sieu dança nacionala, entrèron en la vila per lu escaliers de servici e faguèron un molon de presoniers, condamnats sus lo còup a morir de vielhessa.
E n’es despí aquesta epòca memorabla que la frema dau marchand de suça-mèu de Falicon a un enfant que sembla un chinés e que si vende de bombas japonesi dintre toi lu tabacs de França, de La Ternitat e de Falicon.
Enric TORNIER Professor d’Istòria … Bèstia.
Dau meme autor :