Joan PIZZO aimava la vida, lo sieu país dont si sentia pròpi enraiçat. Avèm ja publicat quatre tèxtos d’eu, pròva dau nòstre estacament tant a l’òme coma au poeta que siguèt.
Après « lo pan banhat », « sovenirs de joinessa » e « Pensada » vequí « Lo mieu País ».
Per legir « lo pan-banhat » de Joan PIZZO : http://ieo06.free.fr/spip.php ?article1030
Per legir « sovenirs de joinessa » de Joan PIZZO : http://ieo06.free.fr/spip.php ?article1045
Per legir « Pensada » de Joan PIZZO : http://ieo06.free.fr/spip.php?article1454
Lo mieu País
Contea benedida, dont ai vist lo jorn
Au font dau mieu còr, ti garderai totjorn
Lo cant lo pus bèu de la mieu Serenada.
Ai augut la Fortuna de nàisser au soleu
De viure, e de créisser dintr’aqueu Paradís
De m’èstre raiçat au sòl dau país
Remercii lo Cèu d’un regal tant bèu.
Ai virat lo Monde, un pauc sus toi lu caires
Sus Tèrra e sus Mar, sus toi lu continents
E pi, m’en siáu tornat, urós e ben content
De reveire a maion, la cara de ma Maire.
Mé ‘na jòia d’enfant, reveï toi lu luecs
Que m’èran familiers, quora èri pichon.
La carriera, l’Escòla, la Glèia, la maion
Flara de sovenirs, que balan en lo fuec.
Quora lo paumolier, d’un braç reventolava
L’ària chepa d’un sera, per nen far d’esperfum
Quora mont’un’odor de sau e de garom
Mi plas sabatear lo lòng de la grava.
Aquí vau m’abeurar au sorgent Niçard
E a gròssi goladas, la saba dau País
S’espande doçament dintre li mieu raíç
Per metre ai sovenirs, un pichin pauc d’afard.
Quora lo calabrun ’mé gaube enfolopa
D’un pichin vel blu, Mont Alban e Mont Cau
Quora lo gavitèu ascende lo fanau,
Toi lu goais de la Vida, pilhan lo doi de copa.
Niça, lo mieu país, la mieu Tèrra Sacrada
Contea benedida, dont ai vist lo jorn
Au font dau mieu còr, ti garderai totjorn
Lo cant lo pus bèu de la mieu Serenada.
Joan Pizzo Fach lo 3-12-1980
Òbra primada dai tradicions Niçardi