L’atelier Comèdia de l’IEO-06 (compauat de 10 sòcis), bailejat da Quiqui BAILLY, nen prepauèt, lo dimècres 20 de junh, un divertiment sus lo tema de la vida a travèrs li quatre sasons.
L’atalier repilherà en setembre a la sala Laure ECARD cada dimècres de 6 oras e mieja a 8 oras dau sera. L’atalier a gratis, es dubert en toi, basta èstre sòci de l’IEO-06.
Per aquelu que manquèron l’espectacle, vos prepauam lo tèxte dau « Riu de la vida » e quauqui fòtos mandadi da Marc WALTZER, lo nòstre vici-president.
1 – LA RECREACION
A drecha : juec de la còrda a sautar
Josy e Carlòta viran la còrda en cantant
Regina sauta
Lo cant :
A l’insalada, siáu malauta
Au pen au liech
Siáu garrida
A seneca : jugar ai cinq peiras (Joe e Patrick)
En diguent : « Pilha-pauva », « sautarela », « uelh de boù », « uelh de vaca », « cascada », « pont 1,2,3,4 », « la tèsta de mòrt »
A costat :
Janòt juega ai bilhas tot solet.
Darrier : Li galinas si baton (QuiQui e Crestian)
Davant : la marela (Marie Do e Françon juegan en diguent)
Sauti d’un pen sus l’autre
Vorrii ben arribar au ciel
M’apliqui de mai qu’a l’escòla
Per abrivar lo mieu pichin palet
(un còup a la sieu plaça, l’un après de l’autre, pi toi ensems)
après li filhas d’un costat , lu mascles de l’autre
Tèsta pelada manja salada
Manja fidé chica café
Tèsta pelada manja salada
Manja fidé chica café
Caga faiòu
(li filhas après lu mascles, doi còups, pi un còup toi ensems)
Caramela, bescutin, tèsta gròssa, cuòu pichin ( toi ensems 2 còups)
Si metre en plaça per « Escondre mandiu », en faguent un ròdol emb’un au mitan (Marie Do) que deu trovar dont si trova lo mandiu que passa de man en man en cantant : (en ròdo)
Un, doi, tres, Toque-ti lo more
Quatre, cinq, Pinte-lo en roge
Sieis, set, uech Pique-ti en tèrra
Nòu, detz, onze Cerca dapertot
A trovat un co – gor – don
A la fin d’aquest juec, si metem en grop per cantar :
(lo ròdo si duerbe)
Done-mi la man
E pilha la mieua
La campana tinta
Es per aquò
La carriera es nòstra
Que lo gaug vengue
Aí, aí
Son li vacanças
Partem toi en cridant :
Viva li vacanças
Minga penitença
Lu quaserns au fuec
La magistra per mitan
Roger, en campier, annonça l’estiu
2 – L’ESTIU
Janòt conta una pichina istòria : lu corpatàs
« Lo corpatàs embé lo sieu fromai si dondoleava sus d’una branca mieja rota. E dessota, malin coma doi, lo reinard s’es mes a pantaiar e s’es dich : e se la branca petèsse.
Tant dich, tant fach, la branca petèt, lo corpatàs embé lo sieu fromai calèron a tota abriva sobre lo reinard. E lo reinard que faguèt ? E ! E ben a manjat lo corpatàs e lo fromai en dessert. »
Siam en riba de mar : cadun emb’un vestit d’estiu
Patrick e Crestian en pescaire
Carlòta emb’un gavitèu
Joe emb’una màsquera, tubà e palmas
Marie Do emb’un còs e una pala
Roger sota d’un parasoleu
Quiqui e Janòt juegan au balon
Regine e Françon bevon de grata-quequa (belicres de soleu)
Regina e Joe venon davant lo pontin, dialògan metre lu autres alestisson un taulier per lo pan-banhat :
Oh ! Fina ! siás tu qu’as fach lo mercat esto matin per lo pan-banhat ?
E segur, de que ti creses !
E perqué as crompat de faiòus e de tantiflas ?
E ben per lu metre dintre !
Vai ! laissa perdre ! cau anar demandar a Josy per aver la riceta !
Oh Josy ! Coma si fa lo pan-banhat ?
Josy es davant un taulier embé lo pan dubert e tot cen que cau per faire lo pan-banhat.
Cadun liege un coblet dau texto de PIZZO e va metre un ingredient dins lo pan-banhat.
(Josy)
Pan banhat, onch d’òli, que sente bòn l’alhet,
De tu, n’en parlerai totjorn ‘mé gran respèct.
Siás per nautres Niçards l’oferta de l’amic,
Gustaron dau camalo, mas regal dau ric.
(Crestian)
Se volètz l’alestir a la mòda de Niça,
Pilhatz un pan redon ò alora una grissa
Ben cuècha, ben levada, l’esclapatz per mitan,
La moléa es de tròup, la donerètz au can.
(Regina)
Pi, emb’una dorca d’òli de Sant Roman,
’Mé de gròssi raiadas empastissatz lo pan,
Un chícol de vinaigre, ben de sau, ben de pebre,
Se n’avètz pas dau blanc, n’en meterètz dau negre.
(Françon)
Mentre que tot aquò tremperà plan planin,
Anatz vos rabalhar doi tomatis au jardin ;
Copatz-li embé gaube en lescas ben espessi
Que seràn sus lo pan enregadi e ben messi.
(Roger)
Sus d’un pichin taulèu, ben pròpre e ben net,
Chapolatz la cebeta e doi dòssas d’alhet,
De balicòt ben fresc, que dona l’esperfum,
E finda l’abocant que n’en platz en cad’un.
(Joe)
Pessuc a pessuc, aquela chapolada
De sobre lu tomatis serà espantegada.
Encara un turoluro d’òli que mi platz tant,
Es un rai de solèu que si fica en lo pan.
(Carlota)
Avant d’encapuchar lo vòstre pan banhat
Embé lo tròç de pan que de caire a trempat,
Metètz-li doi òulivas saladi a maion
E finda, se vos platz, un talhon de pebron.
(Janòt)
Anavi demembrar la caua la plus bòna :
Doi amploas saladi au senòri per Toana,
Doneràn un bòn gust de « rigau-relevau » ;
Cascatz-li ben la sau per que non fagon mau.
(Marie Do)
Aüra tot es lest, podètz portar lo vin,
Un tòmo de Cremat au color cresemin,
Anatz vos regalar, lo vos díi, amics !
A toi bòi gustarons, per toi : « bòn apetit » !
Pi tot lo monde si mete a cantar en si cambiant per l’estiu en montanha:
Vequi per ancuèi un pauc de farigola
Un pauc de safran
De figas per li dròllas
Volètz sus lo còup
Un platèu de pessegues
O pura d’arbicòts
Vequi l’estragon
E la bela chalòta
E lo mieu bèu ton
Mé la Maria Carlòta
Volètz tot aquò un masson de lavanda
E mai quaqu tomatis
Sobretot ven aquí
Ti donar com’estrena
L’accent que si promena
E jamai es finit.
L’ESTIU en montanha
Texte de GRINDA.
(Françon)
Lo nòstre vilatge de Barver non a sempre augut de camin per li veituras.
D’un temps, vi parli dau temps que Berta filava, si puava a Barver per una dràia. Quauqu toristas venion ja visitar lo vilatge.
Un òme vielh avia una maion au mitan de la puada, tra la valada de Vesubia e lo nòstre vilatge. L’estiu, aquest òme vivia embé lo sieu felen.
Un jorn un torista a puat. L’òme li diguèt :
(Janòt)
Fermatz-vos un pauc. Vi vau donar un café. Lo vilatge es luenh, la puada es dura. Vos pauseretz e après partiretz.
(Françon)
Lo torista s’es arrestat, a begut lo café, es partit. Doi oras après era ja de retorn.
(Roger)
Mais, dites donc, votre village, il est en ruines ! Les maisons en pierre sont toutes fissurées. Il va s’écrouler, ce village !
(Janòt)
Ben segur, ben segur
(Roger)
C’est plein de crottes, de bouses. Il y a des poules, des coqs, des chèvres, des cochons et même des vaches dans les rues !
(Janòt)
Ben segur, ben segur
(Roger)
Et puis, c’est la misère ! Les enfants vont pieds nus dans les rues.
(Janòt)
Ben segur, ben segur
(Roger)
Il ne doit même pas y avoir l’eau courante dans les maisons. J’ai vu des femmes qui allaient laver le linge au lavoir ! Jamais plus je ne reviendrai ici.
(Françon)
E lo torista es partit. L’endeman un second torista es vengut.
(Janòt)
Fermatz-vos un pauc. Vi vau donar un café. Lo vilatge es luenh, la puada es dura. Vos pauseretz e après partiretz.
(Françon)
Lo torista s’es arrestat, a begut lo café, es partit. Es recalat basta lo sera de nuech
(Patrick)
Mais, dites donc, votre village, qu’est-ce qu’il est pittoresque avec ses maisons en vieilles pierres !
(Janòt)
Ben segur, ben segur
(Patrick)
Et quelle vie ! Il y a des poules, des coqs, des chèvres, des cochons et même des vaches dans les rues.
(Janòt)
Ben segur, ben segur
(Patrick)
Et quelle santé, ces enfants qui courent pieds nus !
(Janòt)
Ben segur, ben segur
(Patrick)
Et vos femmes, qu’est-ce qu’elles sont belles quand elles vont laver le linge au lavoir! Dès que j’ai une semaine de congé, je viens la passer dans votre beau village.
(Françon)
Alora lo felen a dich :
(Crestian)
Paigran, capissi pas. Lu doi toristas an dich tot lo contrari l’un de l’autre e tu as totjorn dich parier.
(Janòt)
Ben segur, ben segur
(Crestian)
– Arresta ! se persegues a dire la mema caua , capirai jamai.
(Janòt)
Escota pichon. Ti vau dire la veritat. La veritat es que cadun ve li cauas embé cen qu’a dins lo còr.
(Crestian)
Ben segur, ben segur
Pi Janòt conta la barceleta sus la vaca.
« La vaca :
Es un factor que avia una pichina ferma dau costat de Barver. Aquel òme avia quauqui vacas per faire un pauc de lach e quauqui fromais. L’i avia qu’una cauva soleta que non anava. Era lo garçon que non arribava a ben móser li vacas. Alora lo mèstre anèt veire lo garçon e li diguèt : « deman cali a Niça per la fiera e ti vau crompar un pichin banc ».
Doi jorns après, lo mèstre es tornat veire lo garçon per li demandar se anava pus ben embé la banqueta. « Òu ! non m’en parlatz, l’i a minga vaca que vorguèt s’assetar sobre. »
Roger en campier annonça l’auton
3 – L’AUTON
Texte emb Joe, Janòt e Crestian
( Joe parla a Janòt e Crestian )
Ancuei mi siáu puat en Peira-Cava emb’ au mieu amic Antòni per cercar de bolets, mas si siam fachs una sudanha per ren, manco un marrit !
(Janòt parla a Joe)
E de segur, a pas plougut aquest an !!!
(Crestian parla a Janòt)
A pas plougut, a pas plougut mas ieu ai fach un vin embé la mieu ampa. Tenetz ! venetz lo tastar !
(Janòt parla a Crestian)
As rason, es pas marrit, mas la tieu piqueta serà mai bòna embé doi castanhas.
(Crestian parla a Joe e Janòt)
E alora venetz, anem calar au mieu a Berra per manjar, coma si ditz aquí, doi castanhas de Berra !
(Joe parla)
Mas ti dii pas lo sera avèm augut totplen de mau per recalar a maion. Bessai qu’avèm tròup manjat de castanhas , vai-ti saupre !!!
Li filhas si meton a cantar la cançon de l’auton e a dançar la valsa.
L’AUTON
Au bèu jardin que mòre
Se l’i es enca’na ròsa
L’amor la nen propòsa
Com’un darrier tresòr
Per embaumar lo còr
Mé la darriera ròsa
Dau bèu jardin,
Dau bèu jardin que mòre.
Pi barceleta dei tres òmes
(Roger)
Ieu quora vendrà l’ora mi farai cremar !
(Patrick)
Ieu mi farai sepelir. E tu Tòni de que faràs ?
(Crestian)
Ieu, qu’ai totplen begut de vin en la mieu vida, mi farai embotelhar.
Roger en campier annonça l’invern.
4 – L’INVERN
Regina e Joe si meton en plaça per lo textò de J.BREL. Lu doi son muts mentre lu autres dion 4 regas dau texto darrier un quadre. Crestian juega la melodia de la cançon a la guitara. Lu premiers qu’an acabat de legir lo texto si meton sus lo costat per si preparar per lo Carneval.
Lu Vièlhs
(Françon)
Lu vièlhs parlan manco plus, ò alora solament quauqui fes emb’ai uèlhs
Son paures meme rics, an pas plus d’illusions e an un solet còr per doi
Au sieu si sente la farígola, lo net, lo sant-juan e lo parlar dau temps passat
(QuiQui)
Que vivessiam a París, vivem toi en província quora si viu tròup de temps
Es d’aver tròup riut que la votz ven rauca quora si parlan d’un temps
Es d’aver plorat de tròup que perlan de làgrimas ai parpèlas
(Crestian)
E se tremòlan un pauc es-ti de veire envielhir lo relòri d’argent
Que ronca au salon, que ditz aí, que ditz non, que ditz vos asperi
(Josy)
Lu vièlhs non pantaian plus, lu sieus libres s’enduermon, lu sieus piànos son barrats
Lo pichin cat es mòrt, lo muscat dau diménegue non li fa plus cantar
Lu vièlhs bolegan plus, lu sieus gests an totplen de ruas, lo sieu monde es tròup pichin
(Patrick)
Dau liech a la fenèstra, pi dau liech au fautuelh e dau liech au liech !
E se van defòra encara braç dessus braç dessota vestits de dur
Es per sègre au soleu lo soterament d’un mai vièlh, lo soterament d’una mai laida !
(Crestian)
E lo temps d’un sanglut, denembrar una ora plena lo relòri d’argent
Que ronca au salon, que ditz aí, que ditz non e pi que lu aspera !
(Marie Do)
Lu vièlhs non mòron , s’enduermon un jorn e duermon tròup longtemps
Se tenon per la man, an paur de si perdre e si perdon parier
E l’autre que s’està aquí, lo mai bòn ò lo pèjor, lo doç ò lo sever
(Carlòta)
Es pas l’important, aqueu que resta si retròva en infern
Traversar lo present en demandant excusa d’èstre pas mai luenh
E fugir davant de vos un darnier còup lo relòri d’argent
(Crestian)
Que ronca au salon, que ditz aí, que ditz non e que li ditz : t’asperi
Que ronca au salon, que ditz aí, que ditz non e pi que n’aspera
A la fin dau texto de BREL, Roger embé un rebus, puei toi si meton davant per cantar :
SIÈN MOROU LOU SABÈN
Sièn mòrou lou sabèn
Semblan toui d’Afriquèn
Ma se n’en lavesèn bessai vous plaserièn
Lu boufet soun rout
N’en resta plus que vuech
Qu vòu si fà boufà
Que vengue n’a trovà
Lou fèn coum’un tambau sensa li faire mau.
« Yes Bombai » + palhasso
Texte de Carlota sur la place Saint François.
La Potina
Peis, peis, peis … La bèla potina !!!
Bonjour, madame, vous voulez un peu de poutine ? Comment ? qu’est ce que c’est ? hé vous venez de ou, vous ? de Paris !
Bònjorn , madama, volètz un pauc de potina ? Coma ? Cen qu’es aquò ? Mas , de dont venètz ? De París ?! Adieu baraca, un forestier.
ah bon j’ai compris. Comment ça se prépare ?
Va ben , ai capit. Coma s’alestisse ?
Et ben c’est simple, c’est un poisson. Alors les poissons, il faut les vider. Donc vous prenez chaque petits poissons par le dos ,
E ben, es aisat, es ren qu’un peis. Alora, lu peis, lu cau desburtar. Doncas, pilhatz cada pichin peis per l’esquina.
vous lui ouvrez le ventre, et vous enlevez les tripes. Hein ? oui c’est délicat mais c’est bon.
Durbètz li lo ventre e levatz la tripa. Comas ? Aí, es delicat mas es bòn .
Après, il faut lui enlever les yeux et les écailles. Vous pouvez aussi les faire farcis mais c’est plus long. Alors je vous en met
Ben après, caurà levar lu uelhs e li escalhas . Podetz finda lu farcir, mas es un pauc mai lòng . Alora ? quant ne’n meti ?
combien ? pour vous je vous fais un prix. 95€ le kilos, prix touristique !!
Ve per vos, vos vau faire una ristorna. Noranta cinc euros € lo kg, regal toristic.
Lo Festin de li Vernas :
Lo mes de Mai es arribat
Lo pus bèu es aüra
Anèm culhir li flors dau prat
E la frucha madura.
Cad’an per aquesta seson
Paire, enfant, maire, filha
Venètz au Var sus lo gazon
De familha en familha.
N’oblidètz pas lo sauciçon
Lo jambon, la tometa
Avèm a doi pas dei boissons
Li plus tendri favetas.
En arribant sobre lo luec
Dei fecondi limitas
Si prerarem a faire fuec
E bulhir la marmita.
A l’ombra d’un fulhage estrech
E verdejanti tendas
Faguèm d’assetat e de drech
La plus sana merenda.
Refren :
Bèli partidas
De Santa Margarida
Sus l’er dei tendres passerons
Faguèm retentir de cançons
Faguèm, faguèm
Retentir de cançons
Es lo festin dei Vernas
Que tant ben nen governa
Que tant, que tant
Que tant ben nen governa.
Texto de fin (Menica RONDELLY)
« Lou noum dou miéu pais es un frissoun d’ivressa
Un astre luminous una flora nouvella
Es un cant d’amour che lou siel blu caressa
Es Nissa la Bella »
Lo nom dau mieu país es un frisson d’ivressa
Un astre luminós una flòra novèla
Es un cant d’amor que lo ciel blu caressa
Es Niça la Bèla
Acabar per un baleti.
