Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e sèt ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica dau 09 de junh de 2024 en lenga nòsta per l’Agachaire
Les promiers Juecs Floraus
En 1323, sèt tolosans, un nòble (« donzel »), un borgés, dos
cambiaires, dos mercadiers e un notari s’èron acampats per
instituir un consistòri, que prenguet per nom « la Sobregaya
companhia dels VII Trobadors de Tolosa », que se ne’n diguèron
« Mantenedors ». Aquela acadèmia es considerada coma la pus
anciana conoissuda au monde, e lo concors literari que creet
d’intrada coma pereu lo mai ancian d’Euròpa.
Desenant, cada an au mes de mai, lo poèta premiat recebiá una
« jòia » – un joièu – qu’èra una violeta d’aur. La tòca d’aquela
companhia èra de restaurar en dignitat la poesia des trobadors,
qu’en aqueu temps d’après la Crosada aubigesa n’aviá de tot segur
lo besonh. Notarem que la comuna pagava tot, e les capitols, coma
se saup que li disián ailà a ses elegits, passavon a la caissa.
Lo promier còp, lo tres de mai de 1324, se recampèron de poètas
venguts de mantun luecs de la lenga d’òc, e lo premiat fuguet
Arnaut Vidal, de Castèlnau d’Arri. Conoissut per un roman en vèrs
sonat « Guilhem de la Barra », es un poèma a la Vièrgi que li
vauguet la jòia.
Dins aquela Tolosa onte senhorejava l’Inquisicion, siam luenh de la
poesia des trobadors d’a temps passat, que pasmens afortissián de
far reviure.
Mai un concors a besonh de reglaments, que ne’n demandèron lèu
la redaccion, e que ne’n parlarai lo còp que vèn.
Jean Yves ROYER