Dissabta passat, Maurís e amics nen convidavan per un concert excepcionau a Coarasa. Toi ensems, avèm seguit aqueu sieu camin de vida, intense d’emocion e de sentiments fòrts, que n’a trebolats.
Françon DALBERA, sòcia de l’IEO-06, n’ofre la sieu testimoniança d’aqueli oras de bonur absolut.
Una Serada meravilhosa
Dissabta de sera, lo monde entier èra a Coarasa, de Fukushima a Santiago, emb’ai marmitons d’Occitània, Leila e li ratapinhatas dau Pòrt de Niça.
Despí trenta-cinc ans que Maurís canta, li paraulas dei sieu cançons son entradi en la mieu tèsta e fan partida de la mieu vida a cada moment.
fòto : Berenghier Gilbert
Aquela escomessa facha dai sieu amics musicians e cantaires, de cantar ensems foguet una capitada !
Es un vertadier « camin de vida ». Totplen de cançons son, per ieu, ligadi a de sovenirs e, coma es estat dich a la serada, son totjorn d’actualitat.
Maurís es l’amic , present per la fèsta , lu moments de jòia mas finda per nen pòrger la sieu amistat quora n’avèm da besonh. Es fedel au sieu ideau, a jamai cambiat.
Aurii vorgut qu’aquela serada non s’acabèsse jamai.
fòto : Berenghier Gilbert
Siáu calada dau vilatge tardi en la nuech, lo còr emplit d’amistat, d’emocion e d’esper.
La vida es facha ensinda, de sovenirs que n’ajudan per avançar.
Per tot aquò, lo camin de Coarasa serà totjorn per ieu un « camin d’esper ».
Françon DALBERA