Cara amiga, car amic, cars sòcis. Encara una caminada prepauada per l’IEO-06. La tòca es d’anar au rescòntre d’un vilatge e dei sieus estatjants.
Lo diménegue/dimenge 08 de febrier aneriam per camins e carrieras en lo pròpi bèu vilatge de Luceram.
Caminada a Luceram
Diménegue 8 de febrier, un vintenau de sòcis si son recampats a Luceram per una caminada qu’es partida dau vilatge fins au còl de l’Òrme, e que s’es acabada per una vísita de Luceram.
Per començar, e per laissar temps au monde d’arribar, siam anats veire la capèla pintada de Sant Grat que nen siguèt presentada da Florença.
Aquesta capèla es a l’intrada dau vilatge de Luceram, e se s’avesinam pas de la capèla, vist dau defòra, pòdem pas imaginar lo pichin tresòr qu’es dintre emb’aqueli pinturas dau sègle XV.
Après aquesta vísita, avèm començat la caminada.
Avèm traversat lo vilatge pi èra temps de puar en lo bòsc. En se tornant podiavam veire lo vilatge de Luceram que devenia de mai en mai pichin.
La caminada si debanava en la montanha tra rores e pins, e avèm rescontrat de nèu, mas tanben de vacas.
Per lo past, avèm trobat un endrech solelhat, mas un pauc pendolier. Coma de costuma, l’i avia de monde per pensar au vin ò au café ò tanben au limoncello.
Pi, tròup lèu, èra temps de tornar caminar.
Après encara quauqu passatges dins la nèu, en calant devèrs Luceram, si siam arrestats a la capèla Sant Miquèu.
Cau saupre que coma aquela capèla avia perdut la sieu teulissa, l’i avia pas mai de pinturas dedins.
Ancuei, embé una nòva teulissa, la capèla es tornada pintrada. Es la nòstra sòcia Florença SCHUMPP-TILLOT que s’entreva d’aqueu travalh embé li technicas de l’epòca de la capèla.
N’aviavam parlat sus http://ieo06.free.fr/spip.php?article2607.
Per aquesta caminada Florença nos a fach descurbir lo sieu trabalh.
Après aquela vísita, èra l’ora de tornar au vilatge de Luceram onte aviavam un apontament embé Bernard Fruchier. Aquel abitant de Luceram nen a fach descurbir lo sieu vilatge dins una una vísita en lo parlar occitan de Luceram.
Per nautres, en despièch de la fatiga de la jornada , èra tant interessant d’audir lo parlar de Luceram que de descurbir lo vilatge embé quauqu’un que lo conoisse mai que ben.
Fin finala, èra temps de tornar a maion après aquela lònga mas bòna jornada.
Alexandra Desmoulins
Vorguessiatz laissar un messatge en bas d’article vos aremerciam de passar per l’adreça : jpbaquie@yahoo.fr (per rason d’espams avèm deugut barrar lo forom dirèct : répondre à cet article).