Cronica de l’agachaire

Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint ans, lo 18 de junh de 1997. Òsca !

Cronicas, dau 12 de novembre dau 2017 en lenga nòsta per l’Agachaire

Batejada

Totara vau veire a Forcauquier una causa qu’ai jamai agut vista, e que de tot segur la tornarai jamai veire… E lo monde que la veiràn seràn dins la mema situacion, alevat qu’aguèsson de remembres de 1939, darrier còp que la causa aicí es estada facha… Vòlo parlar de la batejada des campanas novèlas de nòste trinhon de Nòsta-Dama de Provença, que s’acaba de tornar bastir.

Aviam previst de profiechar de l’operacion per apondre 12 campanas nòvas. Avem demandat a la populacion forcauqueirenca de nos ajudar a lei finançar, ambé sei mecanicas e son clavier, mentre la comuna se cargava dau bastiment. E son estats talament generós que fin finala n’aurem 19 de mai a batejar !

Lo mot de batejada es un biais de dire. Es pas vertadierament un batejar, mai aquela benediccion de campanas a sempre agut pres aquela forma que sembla un batejament. Aqueu de 1939 èra lo de la darrièra refonda dau bordon de la catedrala, Maria Sauvatèrra. N’avèm de fotòs onte la vesem penjada davant l’autar a un cavalet envolopat de blanc e envertolhat d’èurre, e ela ambé sa rauba blanca endentelada, enribanada, e espinglada de ròsas e d’ielis…

Encuei les campanas seràn just alinhadas de lòng de la nau centrala, ambé pairins e mairinas a son costat. I serai ieu prochi la mieuna, que li ai donat lo nom de ma grand. En lenga nòsta, ben entendut…

Jean Yves ROYER

(function(i,s,o,g,r,a,m)i[‘GoogleAnalyticsObject’]=r;i[r]=i[r]||function() (i[r].q=i[r].q||[]).push(arguments),i[r].l=1*new Date();a=s.createElement(o), m=s.getElementsByTagName(o)[0];a.async=1;a.src=g;m.parentNode.insertBefore(a,m) )(window,document,’script’,’//www.google-analytics.com/analytics.js’,’ga’);

ga(‘create’, ‘UA-61053539-1’, ‘auto’); ga(‘send’, ‘pageview’);