Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de dotze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 17 avril 2010 en lenga nòsta.
Lo Jorn de la Pensada
Per l’Agachaire
Aquest Octidí 28 de Germinal, avèm un problèma ambé la Republica , la botanica e la lingüistica. D’abòrd qu’encuei lo calendier revolucionari festeja la pensada, e que degun saup n’explicar lo nom, d’aquela flor… E podètz lo metre en francés (« pensée »), en catalan (pensament) ò en italian (viola del pensiero), sa referéncia es totjorn ce que se passa dins vòstes cervèlas, au mens quand dormetz pas. E tant dins mei libres coma sus lo Net, n’ai gis trobat d’explicacion.
Onorat ne’n dona ben una (baila eu la forma pansea), que fai referéncia ais colors de la coa dau pavon, mai se pòt gaire seguir. Les colors l’i an pasmens sa plaça, d’abòrd que li diam pereu la flor de la Ternitat , rapòrt ais tres colors de la pensada des champs (jaune, blanc ò blu clar, violet). Mai la semblança ambé la coa d’un pavon, sabo pas tròp onte l’anet quèrre nòste brave Onorat. Un jorn d’ivèrn, dins lo genèpi que per les Alossards cocha lo raumàs ?…
Lo pus onèste es encar lo Littré, que confessa que « le nom de cette fleur a été déterminé par quelque rapport, aujourd’hui inconnu, avec pensée ».
E dins totei lei lengas qu’avèm a nòste entorn, la pensada tèn lo meme lengatge : penso a vos, pensètz a ieu, e patin cofin… Coma que siegue, se quauqu’un ne’n saup mai, oblidèsse pas de o dire !
