Sant Ricard
E bè non ! Pau Ricard es pas estat canonisat… Lo sant d’encuei, l’avètz bensai vist marcat Richard sus vòste cartabèu, mais la lenga nòsta ei d’aqueles ont aqueu nom a la forma de Ricard.
Coma que siegue, aqueu d’aquí èra un Anglés que viviá au sègle XIII. Naissut d’una familha de gròs richàs, la mòrt dau paire e un marrit tutor ne’n faguèron lèu de pauràs, tant que l’ainat fuguet empresonat per deutes. Lo Ricard travalhet per lo ne’n sortir, au ponch de se retrobar varlet dins una campanha.
Pasmens, vouguet continuar les estudis començats dins son temps de pichòt. Es ansin que se retrobet ambé dos collègas, qu’avián per se vestir ren qu’una rauba per tres, que cadun metiá a son torn per anar ais escòlas !… Amb aquò se retrobet un bèu jorn professor a Oxfòrd !
Aquí, lo molon de ses qualitats, e mai que mai son atencion per les paures – qu’oblidava pas que n’èra estat un – lo menèron puei a venir cancelier de l’universitat, e fin finala avesque de Chichester. Sa generositat li vauguet la reputacion de multiplicar les pans. Disiá, a cu li ne’n fava lo repròchi, que valiá mielhs vendre son chivau e sa terralha d’argent que de laissar patir la paurilha. Enfin, de lònga embraçava lei religiós, en parlent de son plaser « de baisar lei labras que ne’n sòrte l’encens dei santes preguièras semondudas au Senhor »…
Jean Yves ROYER
