Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de quatòrze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 10 septembre 2011 en lenga nòsta.
Un 10 de setembre
Per l’Agachaire
Aqueu jorn d’aquí de l’an 1638, un Lambert dau Bosquet fuguet condamnat a restituir totei lei bens dau mostier de Ganagòbi – que li aviá mes la man dessús – a son prior, Jaume Gafarèu. L’afaire a gaire d’interèst, mai pas lo prior, que fuguet un des òmes les pus curiós de son temps.
Naissut a Mana e mòrt a Sigònça, fuguet secretari de Richelieu, grand especialista dei lengas orientalas, e encar main d’ocultisme. Avèm pron d’òbras sieunas, mais vos parlarai just encuei d’un libre que sabèm pas se fin finala pareisset, mai que n’avèm lo prospectús, que laissa imaginar una òbra que vos fai pantaiar.
Li disiá « Le monde sousterrein », e es una enciclopedia de totei les traucs de la creacion. Son classificats en cinc partidas : lei baumas divinas, umanas, brutalas, naturalas, e artificialas.
Entre autres cròtas umanas, avèm per exemple aquelei dei Gigants, dei Nanets, emai lei baumas Boumianas, Vilanas (ò dei fremas de marrida vida), dei Laires, des Pastres, dei Mètges, dei Fòus, dei Monges, dei Vièrgis, e autres Caunas bibliotècas e Vilas sosterranas…
Dins lei baumas naturalas, comença per aquelei dau còrs uman, e ne’n vaquí les promieras : Vegetativas, Sensitivas, Amorosas, Recreativas, Boscatgieras, Castas, Luxuriosas… Bota, les curiós qu’anaràn cercar aquò sus lo Net ne’n van pas creire lo trauc de ses uelhs !