Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e cinq ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronicas dau 11 de decembre dau 2022 en lenga nòsta per l’Agachaire
La corrida entramblada
Avem vist coma aqueu mesclum de totei lei menas de juecs ambé la bovina, aviá permés de laissar faire lei nòstes, en s’escondent darrier la corrida, promouguda ela per Napoleon III. Un còp restablida la republica, quand en 1873 la corrida fuguet enebida, lo chivau de Tròia tornet fonccionar, mai en sens contrari ! Son nòstei juecs tradicionaus que servián de pretèxte per faire de corridas, qu’autramment èron sovent donadas mai ò mens d’escondons.
Quaranta ans de temps, degun sabiá plus tròp onte penjar son lume. Mai pauc a cha pauc, l’i aguet un divòrci entre les amators de la bovina nòsta, e aquelei de la corrida. Es ansin que quand, en 1884, lo govèrn tornet parlar de defendre les corsas, un gròs estampèu animet lèu lo Miegjorn, que s’arrestet subran quand l’òm sachet que tocava just la corrida, e pas les corsas nòstes. Tres de nòstei deputats exliquèron a l’Assemblada nacionala que tot aquò aviá ren a veire, ce que confirmet en 1900 lo jornau « La Gironde », escriguent que la corrida, comptava pas au nombre dei juecs tradicionaus ambé la bovina dei regions miegjornalas. E per que les causas siguèsson ben claras, 46 % dei deputats dei despartaments dei Bocas-de-Ròse, de Vauclusa, de Garona-Nauta, de Gers e de Gironda votèron per que s’estudièsse en urgéncia una lèi per enebir definitivament la corrida !
(De seguir)
J.Y ROYER