Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e sèt ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica dau 28 de julhet de 2024 en lenga nòsta per l’Agachaire
Lo Gai Saber (2)
Ara fau veire ce que Nietzsche deu a’n aqueste « Gai Saber », ò
puslèu aquela « Gaia Scienza » que se ne’n reclamava. O escriu en
1886, dins son avans-prepaus de la segonda edicion :
« Aqueu libre auriá benlèu besonh d’autra causa que d’un avans-
prepaus, perque a la perfin dau còmpte, un dobte contunhariá a
subsistir coma que siágue, de sacher se l’òm podriá rendre
sensible per de prefacis, a quauqu’un qu’a pas viscut quauqua ren
d’analògue, ce que l’i a d’aventura personala dins aqueu libre.
Sembla èsser escrich dins lo lengatge d’un vent de desgèu : se l’i
tròba de vivacitat, d’inquietud, de contradiccions e un temps
d’abriu, ce que fai pantaiar de lònga a la vesinança de l’ivèrn, tant
coma a la victòria sus l’ivèrn, a la victòria qu’arriba, que deu arribar,
qu’ei benlèu dejà arribada… La reconeissença irràdia de contùnia,
coma se la causa la mai inesperada s’èra realisada, ei la
reconeissença d’un convalescent, — perque aquela causa
inesperada, fuguet la garison. « Gai Saber » : de qu’es aiçò senon
lei saturnalas d’un esperit qu’a resistit pacientament a una terribla e
lònga pression — pacientament, severament, frejament, sensa se
sometre, mai sensa espèr, — e que ara, subran, es agarrit per
l’espèr, per l’espèr de garison, per l’embriagadissa de la garison ? »
Seriá aquò, lo Gai Saber segon Nietzsche ?
(De seguir)
Jean Yves ROYER