Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, assenhalam qu’aquesta cronica de « La Provence » a mai de dètz ans. Òsca !
Chronique pour ce samedi 5 juillet 2008
en lenga nòsta
S’es passat un 5 de julhet
Per l’Agachaire
Se vos diso que lo 5 de julhet de l’an 1838, moriguet un mètge d’Aureson sonat Joan-Marc-Gaspard Itard, n’i gaire que van sacher de cu vos parlo. E pasmens, siáu segur que n’avètz ausit parlar un jorn ò l’autre.
Après aguer fach ses estudis a Riès, puei a Tolon, Itard montet a París onte s’especialiset dins l’estudi dei sords e dei muts.
Es ansin que li fisèron un jorn de 1806 la reeducacion d’un enfant sauvagi, trobat dins Avairon, e que li avián mes Victor. Tot lo monde parlavon simplament dau « Sauvagi de l’Avairon », aqueu qu’en 1969 Truffaut ne’n faguet puei son filme « L’enfant sauvagi ».
Abalit, disián, per de lops, marchava e corriá coma eles e èra cubert de peus. Jamai posquet se tenir de’n pès e marchar coma un òme, e estraçava totei lei vèstits que li cargavon dessús.
D’abòr Itard lo penset sord : un còp de pistolet tirat a un mètre de sa tèsta li fasiá pas bolegar una aurelha. Mai un jorn aguet una idèia : prenguet una ponhada de fuèlhas de castanhiers, e lei fretet doçament dins sa man a mai de cent mètres d’eu. Aquí nòste « sauvagi » sautet en l’èr… Que lo còp de pistolet per eu voliá ren dire, mentre lo leugier fretadís d’unei fuèlhas de castanhiers sinhalava qu’una bèstia (una preda, ò un dangier bensai) se sarrava d’eu…