Amics occitans, la cronica Ribon-Ribanha d’ancuei, titrada » Cu siáu », v’es prepauada da Rogier Gilli, sòci de l’IEO-06.
Es u RR d’actualitat !
Asperam tanben lu vòstres escrichs per li cronicas futuri, que sigon racòntes dau passat ò dau quotidian, articles jornalistics, galejadas, poesias, cançons, scenetas de teatre, bandas dessenhadi…
a l’adreça : ribonribanha@yahoo.frRetour ligne automatique
« La garderem ribon-ribanha, nòsta rebèla lenga d’Òc ! »
Cu siáu
Coma cad’an es arribat En cròtas e supermercats Coma cad’an, nautres ensucats Lo quèrre l’i siam anats
Coma cad’an n’avèm crompat Dau tiratap n’avèm jugat Coma cad’an n’an enganat E, colhons, l’avèm engolat.
Lo Trufareu
Aquesta costuma parisiana que n’a envait despí d’ans e d’ans, e que fa ganhar totplen de pítols ai mercants de vinassas, continua de faire bolegar li fògas dins lu masaguins especialisats. Sobretot despí que lu intelectuals, aquesti grossi tèstas que t’espligan coma faire bulhir un faiòu per lo manjar mieg crut, si son rabalhats lo monde de la coïna e dau vin.
Cad’an ti dion qu’aquesto vin es pus bòn que l’an passat e, que se sietz pas un tabalòri a la boca cremada dai « Petròli de la Madona » dau Lengadòc ò dai Ribas de Ròse, deurietz trovar a n’aquesta piqueta d’esperfums de fruchas dei bòscs (sobretot dau bòsc), d’agrumes, de bananas ò d’autri fruchas exotiqui que ne’n conoissètz manco lo gust ni mai l’existéncia.
Ieu, l’ai tastat, tavan coma tant d’autres. L’i trovèri l’odor dau vin noveu e de la cròta dau temps dei vendemias. Mas, coma l’avii acompanhat d’un beu tròç de pissaladiera per mi parar l’estómegue, lu bòi esperfums de cebas, de carnabuja e de pissalat avian escaçats aquelu de la gaudina. Alora coma diia Monsur GAG : « En galèra » lo Beaujolais.
Moralitat :
Cau laissar ai Parisians cen que es ai Parisians !
Rogier Gilli