D’una guèrra, l’autra

Joan Saubrement es naissut en lo 1934 en Lorena. President dau CREO-Provença dau 1997 au 2004, President delegat dau CREO dau 2004 au 2008, Vice-president dau Col’Oc e clavaire per Telev’Oc (Partenariat embé França 3 mediterranèa).

Joan SAUBREMENT

D’una guèrra, l’autra

Vequi cen que nos ditz Joan a prepaus dau sieu libre :

« L’idèia d’aquest libre foguèt la coïncidéncia entre l’assassinat de Joan Jaurès e la naissanca de ma maire a Baccarat, lo meteis jorn valent-a-dire lo 31 de julhet de 1914.

Me siáu apielat sus lei racòntes de mon grand, pelós dau grand chaple puei sus lo viscut de mei gents, just maridats, dins lo periòde dificil de l’entre-doas guèrras, enfin sus mei sovenirs personaus de la « der dei der », qu’aviáu sièis ans en 1940. Ai vougut donar un agach sus çò qu’èra aquesta guèrra en Lorrena, dins la zòna dicha « ocupada ».

Per acabar, aguent trevat, mai de dètz ans per mon mestier de capitani de la marina marchanda, totei lei país dau Pròche-Orient, dau Magrèb a Turquia, passant per Libia, Egipte, Liban e Siria, ai assajat de ne’n desgatjar una mena d’analisi de la situacion puslèu geo-politica que leis eveniments que vivèm ara, an mes au premier plan de l’actualitat. »

Joan Saubrement.

Extrait :

« Verai que, en defòra de l’escòla, èri totjorn en cò de l’un o de l’autre, siegue au jardin que mei grands l’i passavan d’oras e mai d’oras, siegue a regardar l’Enric refistolar una cadiera, ressolar de cauçaduras subretot dau temps de la guèrra. Aviáu un pichòt banc de bòsc qu’èra clafit dei clavèus qu’en jogant, leis aviáu plantats. Quand se ne’n trobava plus, mon grand èra ben astruc de se’n servir.
Lo vesi encara, coma s’èra ièr, amb son grand faudau e sei bericles plantats sus lo bot dau nas, quauquei pichòtei ponchas caladas entre sei labras que lei preniá puei delicadament una a cha una. Lo vesi tanben, après aver passat lo fieu dins la pega, prendre son alena e cordurar la semèla de son solier. »