Au jorn d’ancuei, es un autre luec dont si pòu audir la lenga,
es dins lo sieu ordinator !
Era d’un temps vièlh de ma memòria,
una poesia d’Alan Pelhon,
liejuda da Joan-Pèire Spies, es aquí clicatz sus l’imatge :
Era d’un temps vielh de ma memòria
D’òmes emé de mans d’òmes
Avian montat de barris de pèiras
E semenat de blat
«M’au cavanhòu au braç
Lo rossinhòl que vòla vòla
M’au cavanhòu au braç
Lo rossinhol que volerà …»
Quora siáu sassi m’aregòli darrier lo barri
Per sentir l’odor dau santjoan
Era d’un temps de tèrra racha
De cabras desganguiladi
Quora calerà la raissa
Monterà coma una odor d’encens
Lo gust totjorn novèl de la tèrra
Era d’un temps de fatiga e de rire
Lu camps coma d’amics si donavan la man
Davant li cheminèias gisclavan lu mòts
E li belugas
E se sabi plus caminar drech
Vi pòdi encara cantar la cançon
«M’au cavanhòu au braç
Lo rossinhòl que …
Alan Pelhon
