Trovadi en la « Ratapinhata Nòva » n°4 dau 1976, aquesti regas de presentacion de la cançon « La balada de Felíx Galean e Noré Ciais » de Jan Luc SAUVAIGO : « Aqueu fach es ren estat inventat, ò esquasi. Li gents de la « Longa » si remembreràn bessai d’una istòria ensinda e dei sieus eròes malerós. L’ai brodada per fins de parlar d’una epòca determinenta de Nissa, per parlar de l’amistat, quauqua ren que a ni atge, ni distança » JL S.
La balada de Felíx Galean e Noré Ciais
Ai forestiers dau Casinò
Diguèt un jorn a noré Ciais(1) : « Dau Niçard ne’n fan un can !
Aqueu monde lo capisse pas m’envau »
Vau dont espelisse l’Estela dau sera
Sus li ribas de’n Palhon (bis)
Quora an tirat en Pelegrini en causa d’una mita
N’an arrestat tres de l’As de Pica
Degun dei tres a parlat, en galèra an mandat Noré
En junh dau mile nòu cent vint
Non veirà plus nàisser l’Estela dau sera
Sus li ribas de’n Palhon (bis)
Un òme volia crompar la maion de Noré Ciais
Felíx li respondèt : « Và-te’n ! »
L’argent non pòu pagar la vergonha e la folia
Vautres vendem pas la tèrra dei vivents
Noré revendrà coma l’Estela dau sera
Sus li ribas de’n Palhon (bis)
Pí lo temps a passat, Noré Ciais es revengut
Li febres de Caièna l’an crucit
Sai, Noré, cau pas laissar crèisser l’erba sus lo camin
Que mena a la maion d’un amic
Ò Felíx mon fraire, li serà basta d’erba aquí
Per curbir lo mieu còr ferit (bis)
En tant, vòli veire un darnier còup l’Estela dau sera
Sus li ribas de’n Palhon !
Jean-Luc SAUVAIGO