Aquí per lu niçards (e per toi…) un texto en òc de Joan-Maria Pieire que parla de la nòstra vila Niça coma d’una frema erotica…
Es estat publicat da la Revista ÒC n°CCLXXXIII – Nòva tiera, n°1, p. 40-41
« Il n’est pas nécessaire, il est sans doute même de médiocre conséquence qu’on l’ait vraiment habitée. Plus fortement, plus durablement peut- être la ville agira-t-elle en nous si elle est gardée en partie secrète » Julien Gracq
« Vespradas longas negadas de lums trebols e d’ombra blava. Se dintra dins una vila coma se dintra dins una femna. La vila es erotica o pornografica. Sabi tanben unas vilas que son beatas e que jamai lai te podràs pas engulhar dedins. Mas, de segur, es la vila erotica que mai m’agrada, emai se me daissa puèi al fons de la boca un gost amargant de solesa e de misèria. Niça es una vila erotica.
Niça sentís a bon, e dont mai montas, dont mai sentís atal lo còs de la femna, coma sentisses amb lo teune.
La te cal calinhar, la boca Cimiez es gonfla e gostosa ; gostosa de totas aquelas flors que bordelan dels ostals, d’aquelas palmas que bolegan quand fa vent e que sembla que te convidan a un viatge ; mai encara, aqueles uèlhs d’un blau mesclat de blaus e que t’emmascan puèi que son miralhs o pinturas al musèu Chagall ; Matisse tanben t’engana amb una tempèsta sus Niça o sas Gorgas que sabes pas cossí las te cal agachar per las veire melhor. Al Regina, la Rèina davala pas pus. Remembres vièlhs per Vièlhs, quand la Rèina veniá amb son lièch dormir sus la Riviera.
Puèi davalas doçament la man sus l’avenguda Medecin dusca al Plan Massena : aquí lo ventre doç que comença d’alenar e que t’alestís lo recapte per lo ser : la vila vièlha.
Lai se dintra pas tan plan qu’aquò dins la vila vièlha, mas un còp que lai siás dedins i siás plan, i siás al caud, lai te carras, per çò que Niça es dejà italiana amb sas carrieròtas en grasas, sos contravents mièges-doberts, sas teuladas en abançada de las colors doças. E sos mercats, lo mond que cridan en niçard lo matin, en anglés la vesprada.
Los pès s’estiran alara dins la mar sus la platja de grava.
Niça, vila goluda, quand i as fach l’amor (e aima las causas plan fachas e polidas, se que de non Niça ven ufanosa e te buta a la quitar per fauta d’argent), goluda que te pòdes pas desempegar de son ventre caud. Lai tornas alara dusca l’òrle de la nuèch en beguent un veire a la terrassa, per de qué pas ?, del Negresco. Pus tad te trachas que Niça se barra doçament, al fons de sos pargues, al cadena al portal ; las palmas solas doçament encara bolegan sus la Passejada. Niça, vila puta. Un còp partit te’n demòra pas qu’un enlusernament lèu escafat per l’argent qu’as pas.
La mar redòla encara luènh dins la nuèch sas èrsas sus la platja « reservada ».
A comandar au Centre Regionau de documentacion occitana
BP 27 06371 Mouans-Sarthoux Cedex
04 92 92 47 24 – fax : 04 92 92 47 26
e-mail : migourdon@aol.com