Amics occitans, la cronica Ribon-Ribanha d’ancuei, titrada « Calènas 2017», v’es prepauada da Gigi CIRRI, sòcia de l’IEO-06.
Asperam tanben lu vòstres escrichs per li cronicas futuri, que sigon racòntes dau passat ò dau quotidian, articles jornalistics, galejadas, poesias, cançons, scenetas de teatre, bandas dessenhadi…
a l’adreça : ribonribanha@yahoo.fr
« La garderem ribon-ribanha, nòsta rebèla lenga d’Òc !
Calènas dau 2017
Mi dion Loís, ai dètz ans.
Ancuei es dimècres. L’i cau pas anar à l’escòla. Daumatge, m’agrada ben, l’escòla. Lu magistres son braves, li classas son ben escaufadi e a la cantina, lu pasts son pròpi boai.
Mas lo dimècres, l’escòla està barrada.
Alora m’en vau passejar en vila vièlha. Es lo temps de Calènas e dins toti li carrieras, l’i son totplen de lumes, de guirlandas, de saps blancs, de pichini maions de bòsc pleni de tant de merç da crompar, e dapertot de mùsica…
L’i son tanben d’òmes vestits de roge, ‘mé la barba blanca, que li dion « Barba Calènas » . Mas ieu lo sabi, aüra, son pas vertadiers, son faus, pòdon pas esaudir lu vots, perqué quora ai demandat una pichina maion per ma maire, lu mieus fraires e ieu, l’òme roge es demorat nec e m’a dich : « Vorrii ben, pichonet mas pòdi pas faire aquò… » e m’a mes en man una saqueta de papilhòtas.
Mi plason la vila tota joioa, li gents que soguinhan, lu lumes, la música …
Ai caminat bessai un ora en tastant quauqui papilhòtas. Fin finala la nuech es venguda, calia s’arrecampar au nòstre, calia faire lo mieu travalh d’escòla per l’endeman.
Mas dins la veitura, l’i a pas pron de plaça. A ! non l’avii encara dich, mas lo nòstre es una veitura. Ma maire a de gaubi e a poscut cordurar de cortinas, avèm de cubertas e d’aurelhiers e lo frei es pas tant fòrt. E esto sera, l’i seràn de papilhòtas, li papilhòtas de Barba Calènas.
Gigi CIRRI
