Amics occitans, la cronica Ribon-Ribanha d’ancuei titrada « Rosà / Rosada » v’es prepauada da Giacomino GENTI, amic de l’IEO-06, qu’escriu en occitan dei Valadas d’Itàlia. L’adaptacion en occitan d’Arieja la devèm a Alan Vidal. Asperam tanben lu vòstres escrichs per li cronicas futuri, que sigon racòntes dau passat ò dau quotidian, articles jornalistics, galejadas, poesias, cançons, scenetas de teatre, bandas dessenhadi…
a l’adreça : ribonribanha@yahoo.fr
« La garderem ribon-ribanha, nòsta rebèla lenga d’Òc ! »
Rosà
Està matin me siu levà
Per anar veire la rosà.
Quora èra na piciòta minà
Era un piasi que capiu pa.
Un moment misteriós
Mas ben pi che deliciós.
Lo prim rai de sulelh
Que nos fai sarrar i uèlh
Encui ben pi vièlh ai stes piazi
Quora li duèrbu i stisse i an spari !
Stes bèl goi, stessa surpresa
Coma sente perfum a la rueza,
Ciaminu bu miu pas trambali
En tal mes de chèl bel giardin.
Lo sulelh fai senter siu cialur
L’age a cambiat ma pas i culur !
Lei na furtuna ave chèl destin
Vener ici bunura da matin :
Giust per puer encà bocar
Lo sulelh buver la rosà !
Giacomino GENTI
Giacomino GENTI a la Baïa de Rure/Rore en lo 2012 en companhia de la sieu frema e d’una filha sieua.
Rosada
Aqueste maitin me soi levat
Per anar veire la rosada.
Quand èri un pichon mainatge,
Èra un plaser que compreniái pas.
Un moment misterós
Mas ben pus deliciós.
Le primièr rai de solelh
Que nos fa sarrar l’uèlh
Encara plan mès vièlh, ai aqueste plaser
Quand les durbissi las gotetas an fugit !
Aquesta bèla jòia, aquesta suspresa
Coma quand sentes le perfum de la ròsa,
Camini amb’l mieu pas tremolant
Al mièg d’aqueste bèl jardin.
Le solelh fa sentir la sieu calor
L’atge a cambiat mas pas las colors !
Es un astre d’aver aquesta sòrt
Venir aicí de bona ora le maitin :
Just per poder encara gaitar
Le solelh béver la rosada.
Adaptacion Alan Vidal