Amics occitans, la cronica Ribon-Ribanha d’ancuei, titrada ” La Trocha e lo Pescaire.”, v’es prepauada da Rogier GILLI sòci de l’IEO-06.
Asperam tanben lu vòstres escrichs per li cronicas futuri, que sigon racòntes dau passat ò dau quotidian, articles jornalistics, galejadas, poesias, cançons, scenetas de teatre, bandas dessenhadi…
a l’adreça : ribonribanha@yahoo.fr
“La garderem ribon-ribanha, nòsta rebèla lenga d’Òc !
La Trocha e lo Pescaire
« Pichin peis bessai gran vendrà
Se destin la vida li presterà.”
Un jorn qu’èri barotlant
Forfolhant per agantar quauqui bèlas
En lo bèu riu dei domaisèlas.
En lo corrent, en l’aiga cristalina,
Que raiava sus la grava rubina
Darrier d’un bèu rocàs roge
En l’aiga viva, ondeava
Una minhona m’ai ponchs roges.
Si cucant moscas e efimeras
A l’ombra de li vernas
Èra lo festin per ela.
Lo mieu verp, lo premier còup, non l’a vorgut
Mas lo segond li a ben plasut
E clavelada, a la lença siguèt penduda.
Un còup en man,
La Bèla en si plorant
Mi diguèt : « Ò, siáu tant pichina bèu uman
N’i a pas pron per una catassa
Laisse-mi liura la vida
L’an que ven serai mai gròssa
Porràs venir per mi pescar.»
Coma siáu un pauc lòt
Lo piech non li ‘squicèri,
M’una baieta sus lo morrin
En lo riu de l’aiga clara s’enanar la laissèri.
E colhon, coma totjorn, mi siáu trovat
Que per lo sopar,
De tantiflas bulhidi ai manjat.
Rogier GILLI
Emb’un batre d’uèlh a J.R. RANCHER e J. de la FONTAINE
